تحلیل روند انتشارات و دیداری سازی ساختار علمی در حوزه طب سنتی

طب سنتی که امروزه به عنوان طب مکمل مورد توجه است، روشی قدیمی مبتنی بر فرهنگ است و در جوامع مختلف، به شکل های متفاوتی از روش های درمانی بومی توسعه یافته است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل روند انتشارات و دیداری سازی ساختار علمی این حوزه انجام شد.

پژوهش حاضر با رویکرد علم سنجی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 29852 مدرک نمایه شده حوزه طب سنتی در وبگاه علوم در بازه زمانی 2012 تا 2020 می باشد. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای Excel و VOSviewer استفاده شد.

یافته ها نشان داد انتشارات حوزه طب سنتی در سال های مورد مطالعه روند صعودی داشته و 347300 بار مورد استناد قرارگرفته است. دو دانشگاه واقع در کره جنوبی Kyung Hee University و Korea Institute of Oriental Medicine (KIOM) بیشترین مدارک این حوزه را منتشر نموده اند. بیشترین میزان همکاری بین کشورهای چین و ایالات متحده (565 همکاری) و پس از آن بین چین و استرالیا (253 همکاری)، و چین و انگلستان (134 همکاری) انجام گرفته است. ایران در حوزه طب سنتی به عنوان چهارمین کشور پر انتشار و متخصص ترین کشور به لحاظ شاخص قدرت نسبی شناسایی شد.

فراوانی تجمعی انتشارات حوزه طب سنتی با طی روند فعلی، در سال 2030 تقریبا دو برابر آن در سال 2020 خواهد شد. این روند لزوم توجه به سیاستگذاری علمی را می طلبد.