بررسی آلودگی نمونه های غذایی به استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)، استافیلوکوک اورئوس مقاوم به ونکومایسین (VRSA) و انتروکوک مقاوم به ونکومایسین (VRE) در ایران: مطالعه ای از نوع مروری سیستماتیک و متاآنالیز

پیام:
نوع مقاله:
مقاله مروری (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

در سال های اخیر، مقاومت میکروبی به یکی از بزرگترین چالش ها در محیط های بالینی تبدیل شده است. استافیلوکوکوس اورئوس و انتروکوک ها از جمله عوامل بیماریزای بیمارستانی مهم در سراسر جهان هستند. در گوشه و کنار جهان، استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) و انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین (VRE) از منابع مختلف از جمله غذاهای مختلف با منشاء حیوانی و گیاهی جدا شده اند؛ با این حال، اطلاعات در مورد استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به وانکومایسین مرتبط با مواد غذایی (VRSA) محدود است. مطالعه حاضر وجود MRSA، VRSA و VRE را در نمونه های مختلف غذایی با منشاء حیوانی و گیاهی در ایران گزارش می کند. بدین جهت، پایگاه های اطلاعاتی شامل PubMed، ScienceDirect، Scopus، SID و Google Scholar مورد جست و جو قرار گرفت. در مجموع 65 مقاله که استافیلوکوکوس اورئوس و انتروکوکوس مقاوم به آنتی بیوتیک را در مواد غذایی در ایران گزارش کرده بودند و بین سال های 2006 تا سپتامبر 2020 منتشر شده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. متاآنالیز شیوع کلی با استفاده از برنامه متاپروپ در نرم افزار آماری STATA محاسبه شد. در نهایت، 42 مطالعه در مطالعه مروری حاضر گنجانده شد. نتایج حاصل از مطالعه ما نشان دهنده میزان بالای سویه های MRSA، VRSA و VRE در انواع مختلف گوشت خام و فرآوری شده، شیر خام، پنیر سنتی، رستوران ها و غذاهای بیمارستانی است. متاآنالیز نشان داد که بیشترین ES ترکیبی MRSA مربوط به محصولات شیرینی و کمترین ES ترکیبی MRSA مربوط به غذاهای متفرقه بود. بنابراین، توسعه سیستم های نظارتی موثر بایستی در اولویت قرار گیرد تا با ایجاد الگوی صحیح استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع طیف از گسترش ارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک ها در زنجیره های مواد غذایی جلوگیری کند. در انتها، تحقیقات بیشتر به منظور بررسی خطر انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی به مصرف کنندگان از طریق مصرف مواد غذایی آلوده به MRSA، VRSA و VRE بایستی صورت گیرد.

زبان:
فارسی
صفحات:
135 تا 149
لینک کوتاه:
magiran.com/p2710709 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!