سرمایه اجتماعی شبکه ای و مدیریت پایدار روستایی (مورد مطالعه: شهرستان قلعه گنج)

توسعه روستایی، ضرورتی بنیادی برای توسعه ملی است و باید در اولویت برنامه های توسعه قرار گیرد. یکی از راهبردهای موثر در راستای توسعه همه جانبه و پایدار جوامع روستایی، مشارکت و توانمندی های مردم، به ویژه روستاییان در تمام ابعاد آن است.هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقش سرمایه اجتماعی در توسعه محلی روستاهای گلدشت، جنگل آباد و گزآباد در شهرستان قلعه گنج استان کرمان، بر پایه تحلیل شبکه اجتماعی در دو بازه زمانی قبل و بعد از اجرای طرح توان افزایی جوامع محلی است. با توزیع پرسشنامه تحلیل شبکه و مصاحبه مستقیم با 251 نفر از اعضای صندوق اعتبارات خرد محلی به صورت شبکه کامل، داده های مورد نیاز جمع آوری شدند.یافته ها نشان می دهد شاخص تراکم در تمامی روستاهای مورد مطالعه و در دو شبکه اعتماد و مشارکت پس از اجرای طرح توانمندسازی افزایش یافته است و بیشترین تراکم مربوط به پیوند اعتماد در روستای گزآباد (1/90) است. افزایش میزان تراکم سبب توسعه اعتماد، مشارکت و سرمایه اجتماعی در سطح افراد می شود. افزایش شاخص دوسویگی نیز نشان دهنده نقش مهم و موثر طرح توانمندسازی در افزایش روابط دوجانبه و متقابل در پیوندهای اعتماد و مشارکت و افزایش سرمایه اجتماعی و درنتیجه افزایش توان فردی است.یا توجه به نتایج می توان گفت اجرای پروژه توانمندسازی موجب اعتمادسازی و تقویت روحیه مشارکت و همکاری در بین اعضای صندوق های اعتبارات خرد شده است که این امر بر اثربخشی مطلوب رویکرد اجتماع محور در راستای افزایش سرمایه اجتماعی تاکید می کند؛ بنابراین برنامه ریزان و سیاست گذاران با بهره برداری از این نتایج می توانند برای بهبود مدیریت پایدار روستایی برنامه ریزی کنند.