استاندارد سازی مقیاس انگیزش فعالیت بدنی و فراغت در جامعه ایرانی

هدف پژوهش حاضر استانداردسازی مقیاس انگیزش فعالیت بدنی و فراغت در جامعه ایرانی بود.

طرح پژوهش حاضر با توجه به ماهیت آن مقطعی و برحسب روش جمع آوری داده ها توصیفی و از نوع زمینه یابی می باشد. در این مطالعه برای سنجش متغیر هایی همچون سن افراد، سطح اجتماعی _اقتصادی و انگیزش فعالیت بدنی از ابزاری به نام پرسشنامه PALMS استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر تمام افراد ساکن ایران بودند که پرسشنامه های مذکور قبل از تکثیر و توزیع جهت ارزیابی و بررسی روایی و پایایی به صورت آزمایشی بین 30 نفر از افراد نمونه آماری توزیع شد. این توزیع پس از بررسی ترتیب مناسب سوالات، تعیین نرخ بازگشت و مدت زمان پاسخ و همچنین مناسب بودن نوع سوالات و عدم همپوشانی صورت گرفت و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای مشتمل بر 3200 نفر برای این پژوهش انتخاب شدند و تعداد 3000 پرسشنامه برگشت داده شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت و برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزارهای SPSS ،SMCSDS ،REMM  استفاده شد. در ایران پایایی این پرسشنامه توسط شهلایی (1390) با روش آلفای کرونباخ 0/83 به دست آمدکه نشان دهنده پایایی قابل قبول آن می باشد. از جمله این روش ها استفاده از شکل توزیع و یا به عبارت دیگر محاسبه ی کجی و چولگی متغیرهای پژوهش است که کشیدگی و چولگی داده ها بین 2 و -2 باشد، توزیع متغیرها نرمال است.

این تحقیق نشان دادکه این پرسشنامه دارای پایایی و روایی مناسب می باشد. مقیاس انگیزش فعالیت بدنی و فراغت در بین جمعیت نوجوان ایرانی دارای هنجاری های مناسب است و از پایایی و روائی قابل قبول برخوردار است.

بر اساس مطالعه حاضر پیشنهاد می شود که سازمان های مربوطه، باید برنامه های انگیزاننده برای مشارکت در فعالیت بدنی را از سنین کودکی و نوجوانی آغاز کنند تا افراد جامعه در بزرگسالی رغبت بیشتری برای فعالیت های بدنی داشته باشند