آموزش تعاملی علوم با رویکرد تبیین مبانی فلسفی ماهیت علم

این مقاله، به شرح و بسط مفهوم آموزش تعاملی با اشاره و تاکید بر تشریح و تبیین چیستی و ماهیت فلسفی علم در چارچوب ابعاد چهارگانه «هستی شناختی» «معرفت شناختی»، »روش شناختی» و »ارزش شناختی» اختصاص یافته است.

روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، اسنادی (کتابخانه ای) بود. آنچه به عنوان نتیجه پژوهش استنتاج می شود این نکته است که شاخصه «همبستگی مثبت»،« مسئولیت فردی»،« تعامل چهره به چهره (کنش متقابل)»،« مهارت های اجتماعی»،« پردازش گروهی»،« فرایند آموزش تعاملی»،« مرحله طرح ریزی»،« مرحله اجرا » و «مرحله ارزشیابی» به عنوان تکنیکهای آموزش تعاملی در تدریس علوم خود را متبلور و عملیاتی می کند.

براساس ابعاد چهارگانه هستی شناختی، معرفت شناختی، روش شناختی و ارزش شناختی ماهیت علم برای آموزش علوم، استنتاج شدکه یادگیرنده مسئول یادگیری خود است و بر مبنای راهبرد یگانه تجربه بخشی، اکتشاف، حل مسئله و تفکر فردی یادگیری مستقل را اثربخش می سازد. یادگیری جدید را بر دانش پیشین استوار کرده و با انتخاب راهبردهای مناسب بر یادگیری نظارت و انتظارات و اهداف یادگیری خود را تامین می کند.

  فرد بر اساس عمل، به شناخت و معرفت می رسد بنابراین فرایند یادگیری مهم تر از موضوع یادگیری است. معلم مسئول با شبیه سازی موقعیت های زندگی، برای ارتقائ تفکر قیاسی، استقرائی، جانبی، انتقادی، اکتشافی و حل مسئله معماری شناخت را بنا می کند.