نقش ارزش اخلاقی در تحول وجودی انسان از منظر آیت الله جوادی آملی

پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و از طریق رجوع به اندیشه آیت الله جوادی آملی با هدف بررسی نقش ارزش های اخلاقی در تحول وجودی انسان انجام شده است. بررسی نشان می دهد آیت الله جوادی آملی یگانه انگاری حیات نفس آدمی را نمی پذیرند و سخن از تحول جودی آن در پرتو ارزش های اخلاقی به میان می آورند و معتقدند فضیلت و رذیلت اخلاقی در متن ذات انسان وارد می شود و نه صرفا عارض بر ذات. از همین روی آنچه به حیات خلقی خاص انسان فعلیت می دهد و نیز حیات خلودی انسان را که ممکن است مطابق و یا مخالف با حیات خلقی انسان باشد، شکل می دهد، ارزش های اخلاقی مثبت و منفی است. انسان بدان جهت که در قلمرو طبیعت است پذیرای تغییر است؛ تغییری که منحصر در ساحت طبیعی انسان نیست بلکه بعد فطری وجود انسان را نیز شامل می شود. افعال و اعمال شایسته و ناشایست بر متن دو ساحت مذکور وارد شده و در صورت فراهم شدن برخی شرایط دیگر از جمله اختیار به مثابه جزء اخیر علت تامه، حیات ابدی و نهایی انسان را رقم می زنند.