بررسی اجرای فرایند راهنمای بالینی تشخیص زودرس بیماری های قلبی مادرزادی شدید در بدو تولد به وسیله ی پالس اکسیمتری در اصفهان

بیماری های قلبی مادرزادی، از شایع ترین ناهنجاری های مادرزادی می باشد. هدف این مطالعه، بررسی اجرای فرایند راهنمای بالینی جهت شناسایی نقاط قوت و ضعف آن می باشد.

در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی، نوزادان سالم و ترم متولد بهمن ماه 1401 تا تیرماه 1402 در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. غربالگری پالس اکسیمتری برای کلیه ی نوزادان سالم و بدون علامت در 24 ساعت بدو تولد و قبل از ترخیص از بیمارستان انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه چک لیست بود. SpO2 89 درصد یا کمتر در دست راست و یا پا به عنوان غربالگری مثبت در نظر گرفته شد. در SpO2 بین 90 تا 94 درصد غربالگری یک ساعت بعد تکرار و در صورت نتایج یکسان، نوزاد جهت بررسی بیشتر به متخصص ارجاع داده می شد. نوزادان سالم با نتایج مثبت 2 ماه بعد مجدد پیگیری شدند.

از 500 نوزاد مورد بررسی، 472 نفر (94/4 درصد) SpO2 بالای 95 درصد داشتند. از بین 21 نوزاد با نتیجه ی غربالگری مثبت، یک نفر بیماری قلبی (نقص کامل دیواره دهلیزی- بطنی همراه با فشار ریوی) داشت. برای 2 نوزاد سالم با غربالگری مثبت بعد از 2 ماه پیگیری، سوراخ بیضی باز (PFO) تشخیص داده شد. بررسی اجرای فرایند غربالگری نوزادان بر اساس چک لیست توصیه های راهنمای بالینی در مدت زمان 6 ماه از 58/3 درصد به 91/6 درصد افزایش یافت.

اجرای توصیه های راهنمای بالینی در این مطالعه مطلوب و قابل قبول ارزیابی شد و پیاده سازی آن در سایر بیمارستان ها توصیه می شود.