سیمای یهود در ادب منظوم پارسی (از سده سوم تا سده هفتم ه ق)

بررسی آثار منظوم ادب پارسی در ارتباط با یهودیان، گذشته از این که ما را با نحوه ی تفکر شعرا و سخنوران در مورد یک گروه اقلیت فکری و مذهبی آشنا می کند، می تواند ما را به درک بهتر اوضاع زندگی یهودیان آن دوره ها رهنمون سازد. آثار این بزرگان که در واقع، بخش مهمی از هویت ملی و فرهنگی ما را تشکیل می دهد، ارزش زیادی در درک صحیح الگوهای رفتاری دارند. داشتن تساهل و تسامح در برخورد با افکار و عقاید مخالف فکری و مذهبی، پرهیز از جرم اندیشی و اختلافات فرقه ای و عقیدتی و همچین پرهیز از ظاهر بینی و درک حقیقت موجود در هر دین و آیینی اساس فکر و اندیشه ی پدید آورندگان این آثار است.