مقایسه ی اثرات درمانی و عوارض جانبی متوتریکسات و داکسی سایکلین در بیماران آرتریت روماتوئید

اثرات درمانی متوتریکسات (MTX) و داکسی سایکلین (DOX) در بیماران آرتریت روماتویید (RA) شناخته شده است. تاکنون، درباره مقایسه اثرات این دو دارو در درمان آرتریت روماتویید بررسی های محدودی انجام گرفته است. این پژوهش آینده نگر دو سویه کور تصادفی برای این منظور طراحی شده است.
از آغاز تیرماه 1382 تا پایان تیرماه 1383، بیماران با بیماری آرتریت روماتویید فعال در این پژوهش وارد شدند. بیماران به دو گروه تصادفی (50 نفر در هر گروه) بخش شده و 16 هفته پیگیری شدند. در طی این پژوهش، همه بیماران مجاز به استفاده از پردنیزولون کمتر از 10 میلی گرم در روز بودند. گروه نخست، داکسی سایکلین خوراکی 100 میلی گرم دو بار در روز و گروه دوم، متوریکسات خوراکی 5.7 میلی گرم در هفته دریافت کردند. همه بیماران در آغاز و سپس هر چهار هفته از نظر یافته های بالینی مانند، شمار مفصل های متورم و حساس، شاخص مفصلی ریتچی، مدت خشکی صبحگاهی، میزان درد بر پایه ی خط کش VAS، آزمون گریپ (توان چنگ زدن) و متغیرهای آزمایشگاهی چون، هموگلوبین، پلاکت، گلبول سفید، ESR،CRP و فاکتور روماتویید، بررسی شدند.
سی و نه بیمار در هر گروه متوتریکسات و داکسی سیکلین آزمون را به پایان رساندند. ویژگی های مردم شناختی، بالینی و پایه در دو گروه یاد شده همانند بودند. در گروه متوتریکسات و داکسی سیکلین پاسخ درمانی از نظر متغیرهای بالینی و آزمایشگاهی در هفته شانزدهم نسبت به مقادیر پایه از نظر آماری معنی دار بود. از نظر مقایسه میان این دو گروه جز درمیزان درد (خط کش VAS) که، در گروه متوتریکسات میزان بهبودی بیشتر بود (P<0.009)، در دیگر یافته های آزمایشگاهی و بالینی، تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. عوارض جانبی خفیف در گروه داکسی سایکلین بیشتر از گروه متوتریکسات بود (18 نفر در گروه داکسی سایکلین و 11 نفر در گروه متوتریکسات (P<0.001) ولی عوارض وخیم منجر به خروج از بررسی، در دو گروه تفاوت آماری معنی دار نداشت.
متوتریکسات، در مهار درد بیمار بر داکسی سایکلین برتری دارد، اما از دیگر دیدگاه ها، اختلاف آماری چشمگیر دیده نشد. همچنین، عوارض جانبی خفیف داکسی سایکلین بیشتر از متوتریکسات بوده و عوارض وخیم در هر دو گروه یکسان بود.