نگرش دینی و سلامت عمومی و شکیبایی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز

هدف این پژوهش، بررسی رابطه ی نگرش دینی با سلامت عمومی و شکیبایی دانشجویان بود.
این بررس از نوع توصیفی است. آزمودنی های پژوهش 400 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 81-1380 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها پرسش نامه های سنجه ی دینداری، سلامت عمومی (GHQ) و شکیبایی به کار گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی چندگانه بهره گرفته شد.
یافته های پژوهش نشان دادند که نگرش دینی با اختلال در سلامت عمومی رابطه ی منفی و با شکیبایی رابطه ی مثبت و معنی دار دارد. هم چنین ضریب رگرسیون نشان داد که از میان چهار بعد متغیر دینداری، بعد اعتقادی و بعد مناسکی بهترین پیش بینی کننده ها برای سلامت عمومی می باشند و بعد مناسکی بهترین پیش بینی کننده برای شکیبایی است.
بین نگرش دینی و سلامت عمومی و شکیبایی رابطه ی معنی دار وجود دارد.