پژوهشگر نمونه - پژوهشگر هرزه کار

در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مانند هر مرکز فرهنگی و تحقیقاتی دیگر، پژوهگران در اجرای طرح ها نقش عمده دارند و، به مقتضای همین نقش، هنگامی موثند که از توانایی ها و صفات پژوهشگری بهره مند باشند.
در این مقام، بیشتر به خصال پژوهشگر نمونه توجه داریم، هرچند احراز توانایی ها تا حد زیادی به این خصال بستگی دارد. فرض بر این است که، در مرکز دانشگاهی پژوهشگران سهیم در اجرای طرح های تحقیقاتی قابلیت حداقلی برای ادای وظایف خود کسب کرده اند و، حین خدمت، تنها بنا بر آن باشد که پرورش این قابلیت و رشد آن با تجربه و ممارست و احیانا آموزش های کوتاه مدت صورت پذیرد.
عملا وضع چنان است که پژوهشگران عموما برای ایفای نقش مورد انتظار به قدر کافی مجهز نیستند. مثلا مشاهده می شود که آنان با فن نگارش به زبان خودی یا ترجمه از زبان یا زبان های بیگانه ای که در کار تحقیقی با آنها سروکار دارند در حد نیاز آشنا برساند که بتواند نتایج تحقیقات خویش را مدون سازد و به آن ساخت منسجم و منطقی و پیراسته بدهد و، با کسب معلومات لازم، این توانایی را حاصل کند که از منابع خارجی استفاده کند...