جداسازی و تعیین خواص چهار پروتئاز جدا شده از لاتکس درخت انجیر بومی خراسان (Ficus Carica)

فعالیت پروتئازی لاتکس انجیر در مقالات متعددی گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پروتئازهای شیرابه (Latex) درخت انجیر بومی خراسان با لاتکس زیر گونه های مختلف از گونه کاریکا (Carica) انجام شد.
در این مطالعه تجربی، چهار پروتئاز (فیسین) به کمک روش های جداسازی به کمک نمک (Salt Fractionation) و کروماتوگرافی بر روی ستون مونو S (نوعی رزین تعویض کاتیون) از شیرابه استخراج گردیدند. کمیت هایی چون فعالیت، غلظت، ضریب خاموشی مولی برای هر نمونه حداقل سه بار اندازه گیری شدند. مقایسه بین گروه ها از نظر فعالیت و ضریب خاموشی مولی با استفاده از آزمون آماری ANOVA مورد تحلیل قرار گرفتند. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
این پروتئازها در خواصی نظیر جرم مولکولی و ضریب خاموشی مولی، فعالیت مشابهی نشان دادند. فعالیت و جرم مولکولی به ترتیب به کمک رسوب دهی کازئین و روش SDS-Page تعیین شدند؛ همچنین این آنزیم ها رفتار متفاوتی از نظر ماندگاری بر روی ستون تعویض کننده کاتیونی نشان دادند که احتمالا به دلیل تفاوت اندکی در ساختار بنیادین و نقشه پپتیدی آنها می باشد. میزان پروتئین و فعالیت آنزیمی شیرابه به ترتیب 110 mg/ml و 242 IU/ml بود. اجزایی که دارای فعالیت آنزیمی بودند در فراکسیون های III-VI یافت شدند. جرم مولکولی فیسین های III-VI حدود 26.5 KDa تخمین زده شد. محلول 1% پروتئین های موجود در فراکسیون های III-VI در محلول NH4CO3 0.05M دارای ضریب جذب مولی (?280nm) به ترتیب در حدود 22، 21.5، 21 و 20.9 بودند. فعالیت آنزیماتیک فیسین ها (فراکسیون های III-VI) با استفاده از سوبسترای کازئین به ترتیب 61.6، 62.7، 63.4 و 67.2 (Unit/mol) تعیین شد.
بر اساس یافته های این مطالعه، شیرابه انجیر بومی خراسان در بین چهار زیر گونه مختلف فیکوس کاریکا از نظر تعداد و فعالیت پروتئازی فیسین بسیار به زیر گونه Calimyrna که در کالیفرنیای آمریکا رشد می کند، شباهت دارد.