بررسی همه گیری شناسی، اختلالات روانی استان چهار محال و بختیاری در سال 1380

برنامه ریزی برای ارایه خدمات اساسی بهداشت روان به افراد جامعه، نیازمند آگاهی از وضعیت موجود بیماری روانی در جامعه است. این مطالعه با هدف بررسی همه گیری شناسی اختلالات روانی در افراد 18 سال به بالاتر مناطق شهری و روستایی استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت.
نمونه های مورد مطالعه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایو سیستماتیک از بین خانوارهای موجود استان چهارمحال و بختیاری انتخاب گردیدند و از طریق تکمیل پرسشنامه اختلالات عاطفی و اسکیزوفرنیا (Schedale Affective Disorders Schizophrenia= SADS) توسط کارشناسان روانشناسی در استان، جمعا 305 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. تشخیص گذاری اختلالات بر اساس معیارهای طبقه بندی DSM-IV است.
نتایج این بررسی نشان داد شیوع انواع اختلالات روانی در استان 42/16% می باشد که این شیوع در زنان 20% و در مردان 14/13 % است. اختلالات اضطرابی و عصبی شناختی به ترتیب با 52/9 و 28/3%، شایع ترین اختلالات روانی در استان بودند. شیوع اختلالات پسیکوتیک در این مطالعه 33/0%، اختلالات خلقی 63/2% و اختلالات تجزیه ای 66/0% بود. در گروه اختلالات خلقی، افسردگی اساسی با 30/2% و در گروه اختلالات اضطرابی، اختلال فوبی با 62/2% شیوع بیشتری داشتند. شیوع اختلالات روانی در استان در افراد گروه سنی 65-56 سال با 30%، افراد همسر فوت شده با 25%، افراد ساکن در مناطق شهری با 53/15%، افراد بی سواد با 12.66% و افراد بیکار با 74/21% بیش از گروه های دیگر بود.
در این مطالعه 49/10% افراد مورد مطالعه دچار حداقل یک اختلال روانی بودند. لذا نتایج این تحقیق مسوولیت سیاستگذاران و برنامه ریزان بهداشتی استان چهارمحال و بختیاری و کشور در رابطه با تدوین برنامه های عملی و اجرایی بهداشت روان را بیش از پیش روشن می سازد.