اثر تراکم بوته و آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزاء عملکرد و میزان پروتئین چهار رقم نخود در شرایط دیم

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزا عملکرد و میزان پروتئین چهار رقم نخود (Cicer arietinum) دیم، آزمایشی در سال زراعی 81-1380 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسلام آباد غرب بصورت کرت های دو بار خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. شرایط دیم با آبیاری تکمیلی و دیم بدون آبیاری تکمیلی به عنوان کرت های اصلی، رقم با چهار سطح (توده محلی بیونیج، IIc482، Flip90-96 و Flip93-93) به عنوان کرت های فرعی و تراکم با سه سطح (26، 33 و 40 بوته در مترمربع) به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که آبیاری تکمیلی موجب کاهش درصد پروتئین (1.59 درصد) گردید اما باعث افزایش تعداد شاخه فرعی (3.15 عدد)، تعداد نیام در گیاه (8.7 عدد)، وزن صد دانه (4.05 گرم) و عملکرد دانه (828.67 کیلوگرم در هکتار) شد. رقم محلی بیونیج، دارای بیشترین تعداد شاخه اصلی (2.68 عدد) بود. رقم Flip90-96 دیررس ترین رقم شناخته شد و بالاترین درصد پروتئین (22.96 درصد) را داشت. بیشترین تعداد نیام در گیاه، وزن صد دانه (33.27 گرم) و عملکرد دانه (1511.67 کیلوگرم در هکتار) متعلق به رقم Flip93-93 بود. درصد پروتئین تحت تاثیر تراکم قرار نگرفت. بیشترین عملکرد دانه در تراکم 33 بوته در مترمربع به دست آمد. رقم Flip93-93 در پلات های با آبیاری تکمیلی و در تراکم 33 بوته در مترمربع، بیشترین عملکرد را نسبت به سایر ارقام دارا بود.