بررسی حرکت قطبی با استفاده از توابع ریاضی پیوسته

ژیودزی عبارتست از علمی که با تعیین شکل و هندسه زمین و تعیین مختصات نقاط روی سطح زمین و بالای آن نظیر ماهواره‏ ها و دیگر متحرک های بالای سطح زمین مرتبط است. بنابراین جهت برآوردن اهداف ژیودزی در بحث تعیین موقعیت نیاز است قبلا به تعریف سیستم مختصات مرتبط با ژیودزی بپردازیم. برای آنکه بتوانیم به یک نقطه در فضای سه بعدی عینیت ببخشیم و ارتباط آن را با یک سیستم مرجع تحت عنوان سیستم مختصات بیان کنیم نیاز به مشخص کردن سه پارامتر 1 - محل مبدا 2 - جهت توجیه محورها3 - پارامترهای تعریف کننده موقعیت یک نقطه در سیستم مختصات تعریف شده داریم. یکی از سیستم‏ های مورد استفاده در ژیودزی سیستم مختصات زمینی ژیوسنتریک است که مبدا این سیستم نقطه‏ ای نزدیک مرکز زمین و محور Z سیستم در امتداد محور دوران زمین است. از آنجا که دوران زمین حول قطب صورت می‏ گیرد و محل قطب متغیر است محورZ جایگاه متفاوتی خواهد داشت. بنابراین در پیداکردن پارامترهای تعریف کننده موقعیت یک در این سیستم (فاکتور سوم تعریف سیستم مختصات) با مشکل مواجه می‏ شویم. در این مقاله با استفاده از مشاهدات مربوط به مولفه ×,Y قطب از سالهای 1962 تا 1997 می‏ توان نتیجه گرفت که این حرکت غیر پریودیک را می ‏توان با استفاده از روش های ریاضی با برازش توابع پیوسته مورد مطالعه قرارداد و حتی پیش‏ بینی (prediction) نمود. نتایج نشان می ‏دهد قدرت نشان دادن این حرکت مهم در توابع ریاضی گوناگون، متفاوت است بطوری که در بعضی توابع ریاضی حرکت قطبی دارای یک شتاب افزایشی می ‏باشد. درحالی که بعضی دیگر نشان می‏ دهند این حرکت دارای یک شتاب کاملا نامنظم است.