مقایسه اثر آلفنتانیل و سوفنتانیل بر شدت فاسیکولاسیون ناشی از تزریق سوکسینیل کولین

سوکسینیل کولین شل کننده عضلانی دپلاریزانی می باشد که به طور وسیعی کاربرد کلینیکی دارد، به ویژه هنگام القا بیهوشی به منظور تسریع و تسهیل لوله گذاری داخل تراشه استفاده می شود از اثرات این دارو ایجاد فاسیکولاسیون و عوارض ناشی از آن درد عضلانی، رابدومیولیزیس و افزایش میوگلوبین خود میباشد از طرف دیگر مخدرها یکی از اجزای مهم داروهای بیهوشی داخل وریدی می باشد که در القای بیهوشی به کار می روند از میان مخدرها آلفنتانیل شاید بتواند شدت فاسیکولاسیون سودکسینیل کولین را به میزان زیادی کاهش دهد هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر آلفنتانیل و سوفنتانیل به شدت فاسیکولاسیون ناشی از تزریق سوکسنیل کولین بود. این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور است که بر 180 نفر از زنان بین 50-20 سال و ریسک بیهوشی یک که جهت انجام اعمال جراحی انتخابی چشم به بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سالهای 1380-1379 مراجعه کرده بودند انجام گردید این افراد به طور تصادفی به 3 گروه 60 نفری تقسیم شدند شروع بیهوشی با تیوپنتال سدیم با دوز 4 میلی گرم بر کیلو گرم انجام گردید در گروه اول آلفتانیل با دوز 10 میکرو گرم بر کیلو گرم دو دقیقه قبل از تزریق سوکسینیل کولین، در گروه سوم یا کنترل نرمال سالین با دوز 5/0 تا 2 سی سی 2 دقیقه قبل از تزریق سوکسینیل کولین به صورت داخل وروید تجویز شد. شدت فاسیکولاسیون بر اساس مقیاس کولن اندازه گیری شد داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کروسکال والیس و مان ویتنی تحلیل گردید. امتیاز صفر د رگروه اول 64 درصد (38 نفر)، در گروه دوم 12 درصد (7 نفر) و در گروه کنترل 8 درصد (5 نفر) و از طرف دیگر امتیاز 3 به ترتیب 15 درصد (9 نفر)، 50 درصد (30 نفر) و 57 درصد (34 نفر) بوده است. در سه گروه از نظر میزان کاهش فاسیکولاسیون تفاوت معنی داری وجود داشت به طوری که واضحا آلفتانیل از شدت فاسیکولاسیون ناشی از سوکینیل کولین کاست، ولی سوفتانیل موثر واقع نشد.