کاربرد مدل تصمیم گیری چند معیاره در سنجش کارایی بیمارستان

در سال های اخیر هزینه خدمات بیمارستانی در اغلب کشورها افزایش یافته است. اما علی رغم حجم زیاد منابع اختصاص یافته به بیمارستان ها، مدیریت غیر موثر در بیمارستان ها منجر به اتلاف منابع شده است. بنابراین سنجش کارایی بیمارستان ها یا مقایسه بین درون داد و برون داد این سازمان ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
مطالعه به منظور مقایسه دو روش تجزیه و تحلیل نسبت‎ها (Ratio) و مدل تصمیم گیری چند معیاره (MADM) در سنجش کارایی بیمارستان انجام شد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1376 بر روی 5 بیمارستان عمومی وابسته به سازمان تامین اجتماعی استان تهران انجام شد. نتایج حاصل از سنجش کارایی بیمارستان های مورد مطالعه با دو روش نسبت ها و مدل تصمیم گیری چند معیاره مقایسه شدند.
تمام بیمارستا‎نهای مورد مطالعه در بعد کارایی مقیاسی با مشکل عدم استفاده مناسب از درون داد (تخت بیمارستانی) رو به رو بودند. در زمینه کارایی فنی از بین 5 بیمارستان مورد مطالعه 3 بیمارستان در مقایسه با استاندارد با کمبود نیروی انسانی رو به رو بودند.
یافته ها نشان داد که روش نسبت ها به دلیل محدودیت در استفاده همزمان از معیارهای کمی و کیفی برای سنجش کارایی بیمارستان قادر به ارایه نتیجه نهایی در زمینه کارایی بیمارستان و مقایسه یک بیمارستان با بیمارستان های دیگر نیست.