تجزیه و تحلیل ابعاد گوناگون همگرایی در روابط بین الملل

روابط بین الملل هنگامی جایگاه ویژه خود را نشان می دهد که مفاهیمی مانند همگرایی کارکرد ویژه خویش را ارایه می کنند. همگرایی میان دولتها یک نوع پیکربندی جمعی از لحاظ تصمیم گیری را به وجود می آورد. در این فرآیند، نظامی از روابط پدید می آید که طی آن از به کارگیری زور به عنوان وسیله ای برای حل و فصل اختلافات خودداری می شود. این موضوع سبب ساز تحکیم صلح و امنیت در یک نظام منطقه ای و بین المللی می شود.
به همین روی، فرآیند همگرایی، حرکتی است در راستای افزایش همکاری میان دولتها و یک روند تدریجی انتقال اقتدار به نهادهای فراملی. در واقع، همگرایی گامی است در راستای همگون سازی ارزشها و فراهم آوردن زمینه های لازم برای جامعه مدنی جهانی. نوشتار پیش روی، ابعاد گوناگون این موضوع را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد و نظریه های ارایه شده در این زمینه را بررسی می کند.