بیشه های مقدس غرب کشور

در تعدادی از روستاهای غرب کشور واقع در استانهای کرمانشاه و کردستان رویش طبیعی درختی در محل قبرستانها و امزاده ها بر اساس شان مذهبی که به درخت و درختزار داده می شود دست نخورده باقی مانده است.هفده عدد از این بیشه های مقدس از نظر ویژگی های اکولوژی رویش درختی مورد مطالعه قرار گرفتند.این مناطق پس از تعیین موقعیت مساحی شده،تراکم،پوشش و غالبیت گونه های متفاوت درختی در آنها به شیوه "کورتیس" (1976) اندازه گیری شد.نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که جنبه های متفاوتی از ساختار رویشی نظیر ترکیب فلورستیک،شکل رشد،لایه بندی تاج گیاهی و برخی دیگر از ویژگی های فیزیونومیک تحت تاثیر انزوای طولانی مدت، اندازه بیشه ها و اثر حاشیه ای قرار گرفته است.این مناطق عموما در مقایسه با رویش های طبیعی دارای تراکم و وزن زنده بیشتری هستند،از تنوع گونه ای کمتر برخوردارند،برخی از اشکال حیاتی نظیر گونه های بوته ای و پوشش علفی خود را از دست داده،صاحب لایه بندی تاج ساده تری شده و ساختمان سنی آنها توزیعی ناموزون و پیر یافته است. این مطالعه نشان می دهد که که بیشه های مقدس بعنوان یادگاری فرهنگی طبیعی علیرغم طرز عمل و باور مردم ضرورتا بقاء تضمین شده ای نداسته و ممکن است همان عوامل که رویش های طبیعی غرب کشور را به نابودی کشاند،دامن گیر بیشه های مقدس بشود.شدت فرسایش و کوبش خاک،چرای سرشاخه ها و نیز محدودیت های ناشی از وسعت بیشه ها بر زادآوری درختان نشان می دهد که باز تولید جامعه درختی در برخی از این مناطق دچار محدودیتهای جدی است.