بروز ترومبوفلبیت ناشی از کاتتر ورید محیطی در بیماران بالغ بستری در بیمارستانهای آموزشی شهر سمنان

از عفونت های شایع و مهم بیمارستانی، ترومبوفلبیت ناشی از کاتتر ورید محیطی است. عواملی که خطر ابتلا به ترومبوفلبیت را افزایش می دهند عبارتند از: سن بالای 60 سال و وجود یک سری بیماری های زمینه ای (سوختگی پوست، بیماری عفونی و...)، گذاشتن اورژانسی کاتتر، کاتتر اندام تحتانی و اندازه کاتتر.
هدف از انجام این پژوهش تعیین میزان بروز ترومبو فلبیت کاتتر ورید محیطی در بیماران بالغ بستری در بیمارستان های آموزشی شهر سمنان و بررسی برخی عوامل مرتبط با آن است.
300 بیمار بستری در بیمارستان که حداقل 72 ساعت کاتتر داشتند، تحت نظر گرفته شدند و اطلاعات لازم ثبت گردید. این بیماران روزانه از نظر علایم ترومبوفلبیت (گرمی، قرمزی، درد یا حساسیت و تورم محل کاتتر) بررسی و هر بیماری که چهار علامت فوق را پیدا می نمود، از نظر ابتلا به فلبیت مثبت تلقی شده و بیمارانی که قبل از سه روز ترخیص کاتتر آنها خارج می شد، از مطالعه خارج می گردیدند. داده ها نیز با استفاده از رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 5% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مطالعه انجام شده 26 درصد بیماران (با فاصله اطمینان (%21-31:95% دچار ترومبوفلبیت شدند.
بین میزان بروز ترومبوفلبیت کاتتر ورید محیطی با محل قرارگرفتن کاتتر OR=3.3) با فاصله اطمینان (1.4-3.1:95%، نحوه گذاشتن کاتتر OR=2.1) با فاصله اطمینان (4-3-9:95%، بیماری عفونی زمینه ای OR=6.2) با فاصله اطمینان (4.3-9:95%، بیماری دیابت OR=7.8) با فاصله اطمینان (4.6-13.2:95%، جنس بیمار OR=1.5) با فاصله اطمینان (1.01-2.2:95% و سوختگی پوست محل ورود کاتتر (OR=4 با فاصله اطمینان (3.3-4.8:95% ارتباط معنی داری دیده شد. بروز فلبیت در زنان بیشتر از مردان بود. همچنین اورژانسی گذاشتن کاتتر نسبت به حالت غیر اورژانسی و نیز قرار دادن کاتتر در اندام تحتانی نسبت به اندام فوقانی خطر بروز فلبیت را بیشتر می نمود.
با توجه به شیوع قابل توجه فلبیت در بیمارستان های آموزشی شهر سمنان، توصیه می شود آموزش های لازم در خصوص نحوه گذاشتن و محل قرار دادن کاتتر داده شود. همچنین در بیماران دیابتی تا حد امکان از گذاشتن کاتتر خودداری شود و در بیماران عفونی از آنتی بیوتیک هایی استفاده شود که احتمال فلبیت در اثر مصرف آنها کمتر است.