ماهیت حمایت از بیمار

آن چه در پرستاری حمایت از بیمار را ضروری می سازد، آسیب پذیری بیمار است. گرچه هر یک از اعضای تیم بهداشتی می توانند از بیمار حمایت کنند، پرستاران برای تقبل و ایفای این وظیفه تعهد و تمایل بیشتری نشان می دهند. با این که حرفه پرستاری نقش حمایت از بیمار را برای پرستاران پذیرفته است، هنوز در تعریف آن چه که حمایت از بیمار نام می گیرد، اتفاق نظر نیست. از این رو مطالعه حاضر به تبیین مفهوم حمایت از بیمار در تجربیات پرستاران در سال 1383 در تهران پرداخته است.
این پژوهش کیفی به روش نظریه پایه (Grounded Theory) انجام شد. نمونه های پژوهش شامل 24 پرستار (پرستار بالینی، سرپرستار و سوپروایزر) از بیمارستان حضرت رسول اکرم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. تمامی مصاحبه ها ضبط و سپس کلمه به کلمه دست نویس شدند تا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق با استفاده از روش مقایسه مداوم مطابق با روش استراوس و کوربین (Strauss & Corbin) صورت گرفت.
در این پژوهش «ماهیت حمایت از بیمار» یکی از طبقات اصلی بود که پدیدار شد. طبقه مزبور و طبقات فرعی آن به مفاهیمی می پرداخت که از منظر شرکت کنندگان این تحقیق، حمایت نام می گرفت و شامل فرایندها و اعمالی نظیر آگاه کردن و آموختن، ارج نهادن و محترم شمردن، پشتیبانی، حفاظت و تامین استمرار مراقبت ها، پی گیری و هماهنگ کردن بود.
پرستاران حمایت از بیمار را وظیفه اخلاقی و از نقش های حرفه ای خود می دانند و بر این باور هستند که آن ها با اعمال و فعالیت های متنوعی به حمایت از بیمار می پردازند. از این رو ضرورت دارد تلاش های هماهنگ شده ای در بخش های آموزش، پژوهش و مدیریت پرستاری برای حرفه ای نمودن این نقش به عمل آید.