تاثیر تزریق داخل نسجی بوپیواکائین در کاهش درد، تهوع و استفراغ بعد از عمل سزارین در بیماران تحت بی حسی نخاعی

تزریق داخل سنجی بیحس کننده های موضعی جهت تسکین درد بعد از جراحی در چندین مطالعه موثر بوده است ولی بعضی مطالعات نیز فواید آن را رد میکنند تاثیر تزریق داخل نسجی بوپیواکائین در پرده صفاق، فاشیا و بافت زیر جلدی در میزان درد، مصرف مسکن، تهوع و استفراغ بعد از جراحی سزارین در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.
طی یک کارآزمایی بالینی دوسوکور 50 زن کاندید عمل سزارین از طریق بیحسی نخاعی بطور تصادفی به یکی از دو گروه مداخله و دارونما تخصیص یافتند. گروه مداخله (n=25) تحت تزریق 20 میلی لیتر محلول بوپیواکائین %0.25 و گروه دارونما (n=25) تحت تزریق همین حجم نرمال سالین %0.9 در پرده صفاقی احشایی و محیطی، فاشیا و بافت زیر جلدی جدار شکم قرار گرفتند. سپس دو گروه از نظر میزان درد براساس شاخص چشمی نمره دهی (VAS) و نیاز به مسکن در ریکاوری و 2، 4، 8، 16 و 24 ساعت پس از عمل و نیز مقدار مسکن مصرفی طی 24 ساعت پس از عمل، میزان تهوع و استفراغ حین عمل، در خاتمه عمل و طی 24 ساعت پس از عمل و میزان رضایت کلی با یکدیگر مقایسه شدند.
میانگین نمره درد تنها در اندازه گیری ساعت 4 پس از عمل در گروه مداخله بطور معنی دار کمتر از گروه دارونما بود 2.7± 1.9) در برابر 4± 2.5 (p=0.042. %24 از گروه مداخله و %12 از گروه دارونما نیاز به مسکن نداشتند در مقابل به ترتیب %20 و %52 از بیماران گروه مداخله و دارونما حداکثر دوبار طی 24 ساعت مسکن درخواست نمودند (p=0.07). میانگین مقدار مسکن مصرفی طی 24 ساعت در دو گروه اختلاف معنی دار آماری داشت 48 ±33.8) میلی گرم در گروه مداخله در برابر 70± 35.3 میلی گرم در گروه دارونما، (p=0.029. میزان فراوانی حالت تهوع در گروه دارونما بطور معنی دار بیشتر از گروه مداخله بود)به ترتیب %64 در برابر %36، (p=0.048. میزان فراوانی استفراغ در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی دار نداشت %76 از گروه مداخله و %60 از گروه دارونما رضایت کلی را اظهار نمودند اما این اختلاف فاقد اهمیت آماری بود.
نتیجه نهایی: تزریق داخل نسجی بوپیواکائین حین عمل سزارین نیاز به مصرف مسکن را طی 24 ساعت پس از عمل کاهش داده و تعداد دفعات بروز تهوع را نیز کم می کند. مقدار درد در زمان حداکثر اثر دارو یعنی 4 ساعت پس از مصرف، کاهش چشمگیر نشان می دهد.