بررسی رادیوگرافیک نسبت آدنوئیدال - نازوفارنژیال (A/N ratio) در کودکان مبتلا به اوتیت میانی تشرحی

بزرگی آدنوئید به عنوان یکی از علل اصلی اختلال در عملکرد شیپوراستاش و ایجاد OME در نظر گرفته شده است. گروهی از متخصصین ENT و اطفال معتقدند که نمی توان به کمک ارزیابی کلینیکی تنها سایز آدنوئید را تخمین زد و بر اساس آن آدنوئید کتومی سود می برند وجود ندارد. هدف از این مطالعه اندازه گیری نسبت آدنوئید به نازوفارنژیال در کودکان مبتلا به هیپرتروفی آدنوئید و OME می باشد تا به استناد نتایج آن کودکانی را که از آدنوئید کتومی سود خواهند برد مشخص شوند.
مطالعه به صورت توصیفی تحلیل روی 50 بیمار مبتلا به OME و هیپرتروفی آدنوئید مراجعه کننده به درمانگاه ENT بیمارستان امام رضا (ع) انجام شد. از بیماران نمای لترال گردن استاندارد گرفته شد و اندازه ها با استفاده از آن بررسی و محاسبه شدند. A/N ratio به دست آمده از مطالعه فوق باA/N ratio به دست آمده در کودکان نرمال در همان گروه های سنی که در مطالعات دیگر به دست آمده بود مقایسه شدند و اثرات اندازه آدنوئید روی علایم انسدادی و ریسک ایجاد OME بررسی شد.
از 50 بیمار مورد مطالعه 6 نفر بین 6-4 سال، 37 نفر بین 8-6 سال، و 7 نفر بین 10-8 سال سن داشتند که مقایسه A/N ratio در گروه های مختلف سنی در بیماران مبتلا به OME با افراد نرمال تفاوت معنی داری نشان نداد (P=0.43). 16 بیمار (32%) بدون علایم انسدادی و 34 بیمار (44%) دارای علایم انسدادی بودند که میانگین A/N ratio در گروه بدون علایم انسدادی (0.44) و در گروه دارای علایم انسدادی به ترتیب (0.49) برای خرخر شبانه (0.62) برای خرخر شبانه همراه با تنفس دهان و (0.75) برای خرخر شبانه و تنفس دهانی همراه و هیپونازالیتی بود. مطالعه فوق مشخص ساخت که در بیماران مبتلا به OME میانگین A/N ratio در گروهی که علایم بارز هیپرتروفی آدنوئید (علایم انسدادی) را دارند به شکل معنی داری بالاتر از گروه بدون علامت است (P<0.001).
این مطالعه مشخص ساخت که در بیماران مبتلا به OME و دارای علایم انسدادی، آدنوئید کتومی می تواند اقدام موثری در جهت رفع علایم انسدادی باشد ولی بیمارانی که هیپرتروفی آدنوئید بدون بدون علایم انسدادی دارند از آدنوئید کتومی سودی نخواهند برد.