مقایسه ی میزان توانایی و اثر بسندگی هدایت نور اینله های از پیش ساخته ی سرانا (CERANA)، با اینله های همانند از جنس بایوگلاس و چینی دندانپزشکی در افزایش سختی کامپازیت های خلفی

بیان مساله: روش هایی بسیار برای چیرگی بر مشکلات ناشی از کاربرد کامپازیت های نوری، مانند عمق، سرعت و الگوی انقباضی پلی مریزیشن وجود دارد. از آن میان، می توان به استفاده از ماتریکس شفاف یا بازتاب کننده نور، وج های پروگزیمالی انتقال دهنده ی نور، قرار دادن لایه لایه ای کامپازیت، کاربرد قطعات گلاس- سرامیک و استفاده از مخروط های شفاف و بهره گیری از الگوی های متفاوت تابشی اشاره کرد.
هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه ی میزان توانایی و بسندگی هدایت نور اینله ی از پیش ساخته شده ی سرانا با اینله های ساخته شده از جنس چینی و سه فرمول تازه ی بایوگلاس- سرامیک و اثر آنها در افزایش سختی پایانی کامپازیت در ترمیم های خلفی است.
مواد و در این پژوهش تجربی آزمایشگاهی، شمار 90 عدد دندان مولر، که به نه گروه ده تایی بخش شدند، استفاده شد و حفره هایی در سطح اکلوزال همه ی دندان ها به شکل و اندازه ی به دست آمده از فرز اندازه ی متوسط در کیت سرانا (CERANA) فراهم شدند. شمار 40 عدد اینله های هادی نور از جنس های چینی Vita 230 VMK و بایوگلاس- سرامیک با فرمول های متفاوت تازه و با کدهای MOAZ4، MOAZ5 و MOAZ6 به شکل اینله های از پیش ساخته شده ی سرانا به اندازه ی متوسط ساخته شد. چهار گروه شاهد، شامل گروه های One bulk و لایه لایه ای با دو وضعیت نور دهی متفاوت با فاصله های صفر میلی متر نسبت به دندان و چهار میلی متر از سطح کامپازیت در نظر گرفته شد. همه ی حفره ها در گروه های شاهد، با کامپازیت Colten® به رنگ A3 و اعمال 80 ثانیه نور برای گروه های شاهد منفی One bulk و آزمایشی و 2×40 ثانیه برای گروه های شاهد مثبت Incremental، به وسیله ی دستگاهColtolux 2.5® ترمیم شدند و پس از قرار دادن نمونه ها در اپوکسی رزین و برش آنها با دیسک الماسی همراه خنک کننده ی آب و پرداخت با کاغذ سمباده سیلیکون کارباید با زبری 1200، نمونه ها تحت ریزسختی سنجی در اعماق صفر تا چهار میلی متری با فاصله های یک میلی متری از هم و 50 مایکرون با فاصله و در طول اینله ها و نیز، نقاط متناظر در گروه های شاهد قرار گرفته و اعداد به دست آمده از سنجش ریزسختی، با آزمون های آماری ANOVA و Duncan واکاوی شدند. در کنار این بررسی، برای همه ی گروه ها آزمون نفوذ رنگ برای تایید یافته های آماری، انجام پذیرفت.
آزمون های آماری نشان داد، که گروه های آزمایش دارای اینله های چینی Vita 230 VMK،MOAZ6 و MOAZ4 از نظر تغییرات سختی در عمق چهار میلی متری به ترتیب 20، 19، 4 درصد افزایش و گروه سرانا، یک درصد کاهش را نسبت به سطح داشته اند. این در حالی بود، که اینله های از جنس MOAZ5، دارای بالاترین میزان هدایت نور در میان گروه های آزمایشی بودند، به گونه ای، که افزایش 41 درصد سختی در عمیق ترین نقاط (عمق چهار میلی متری) را از خود نشان دادند. همچنین، برای گروه های شاهد، شامل: (C+4) Incremental 4.0mm) و C-4) One-bulk 4.0mm) و C+0) Incremental 0.0mm و (C-0) One bulk 0.0mm به ترتیب، مقادیر 2، 22، 50 و 21 درصد کاهش سختی در عمق چهار میلی متری نسبت به سطح به دست آمد. در پایان، آزمون نفوذ رنگ در گروه های شاهد و آزمایشی نتایج حاصل از ریز سختی سنجی را تایید کرد.
قرار دادن اینله های از جنس MOAZ5 در ترمیم های کامپازیت،باعث رسانش بیشتر نور و افزایش سختی در اعماق ترمیم شده و ضمن ایجاد یکنواختی و همزمانی بیشتر کیورینگ در اعماق گوناگون ترمیم و ایجاد سختی و پلی مریزیشن بیشتر در کف حفره، امکان حذف یا کاهش مایکرولیکیج را بیشتر فراهم می سازد.