بررسی میزان تاثیر اسید آسکوربیک وریدی در اصلاح آنمی بیماران مبتلا به نارسایی کلیه تحت درمان همودیالیز

نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
مقدمه

بیماران همودیالیز باکمبود آهن کارکردی اغلب دچار مقاومت به تزریق اریتروپویتین انسانی نوترکیب (rh EPO) می باشند. در این بیماران درمان با آهن تزریقی می تواند خطرناک بوده ومنجر به هموسیدوز شود. تحقیقات اخیر نشان داده که تزریق وریدی اسید آسکوربیک ممکن است از مقاومت به اریتروپویتین بکاهد. هدف این مطالعه بررسی اثر اسیدآسکوربیک وریدی بر روی کمبود آهن کارکردی است واین که آیا باعث بهبود آنمی می شودیا خیر؟

روش بررسی

این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده که با طرح قبل و بعد انجام گرفته است. 40 بیمار با سطح فریتین سرم بالای 300 میکروگرم در لیتر، اشباع ترانسفرین (TS) کمتر از 20 درصد و هموگلوبین کمتر از 10 گرم در دسی لیتر از بیماران همودیالیز انتخاب شدند. جهت این بیماران علاوه بر آزمایشات فوق شمارش رتیکولوسیت و میزان KT/V (اندکس کفایت دیالیز) براساس میزان کلیرانس اوره در دیالیز K زمان لازم برای دیالیز T و حجم سطح انتشار اوره در دیالیز V) نیز اندازه گیری شد. سپس بیماران تحت درمان با اسیدآسکوربیک وریدی سه بار درهفته به مدت سه ماه قرار گرفتند و در پایان مطالعه فریتین سرم، اشباع ترانسفرین، سطح هموگلوبین و اندکس رتیکولوسیت و میزانKT/V اندازه گیری و با ارقام اولیه مقایسه شد.

نتایج

یافته های مطالعه نشان داد که میزان فریتین سرم به طور واضحی کاهش یافت (میانگین فریتین اولیه 45/480 در مقایسه با میانگین بعداز سه ماه که 78/363 بود. (0001/0=P) همچنین میزان هموگلوبین خون نیز در نمونه های موردبررسی به طور واضح افزایش داشت (میانگین اولیه هموگلوبین 92/8 در مقایسه با میانگین پس از پایان درمان که 88/9 بود. (0001/0P =) همچنین اشباع ترانسفرین نیز در پایان درمان به طور واضح افزایش داشت. (میانگین اولیه اشباع ترانسفرین 35/17 در مقایسه با میانگین پایان درمان که برابر با 12/25 بود. (0001/0 P =) میزان KT/V (کفایت دیالیز) قبل وبعداز درمان با اسیدآسکوربیک تغییرواضحی نداشت. سپس میزان کاهش فریتین و افزایش هموگلوبین برحسب سن ومدت دیالیز ربررسی شد که تاثیر اسید آسکوربیک دربیماران با سن بالاترومدت دیالیز طولانی تر به طور واضحی بیشتر بود. (05/0 P

زبان:
فارسی
صفحات:
3 تا 8
لینک کوتاه:
magiran.com/p358310 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!