مطالعه اثر ساختگاه در جنوب باختری تهران با استفاده از اندازه گیری میکروترمور

امروزه استفاده از اندازه گیری های ارتعاشات محیطی (میکروترمور) در مطالعات تعیین اثر ساختگاه و ریزپهنه بندی لرزه ای رواج فراوانی یافته است. اندازه گیری های میکروترمور به دلیل سهولت اندازه گیری، صرفه اقتصادی و قابلیت اندازه گیری در نواحی وسیع، ابزاری مناسب برای تعیین اثر ساختگاه به شمار می رود. در این تحقیق، اثر ساختگاه بر پایه تحلیل ارتعاشات محیطی ثبت شده در 40 نقطه مختلف از جنوب باختر تهران مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد. در این راستا، نه تنها روش های مختلف موجود در تعیین اثرات ساختگاهی مورد بررسی قرار گرفت، بلکه سعی شد تا روش های شناخته شده رایج در روش نسبت طیفی H/V بر روی داده های برداشت شده اعمال و نتیجه مربوطه تحلیل شود. به طور کلی، نتیجه تحلیل بیش از 480 پنجره زمانی 20 ثانیه ای مربوط به برداشتهای مختلف در ایستگاه های فوق نشان داد که رفتار آبرفت در نقاط مختلف جنوب باختر تهران متفاوت است. نقشه منحنی های هم بسامد تشدید رسم شده، نشان می دهند که این بسامد در مناطق جنوب باختر- شمال باختر منطقه مورد مطالعه، دارای تغییرات نسبتا تند بوده درحالی که در خاور و بخشهای مرکزی تغییرات ملایم تری با بسامد تشدید کمتر از 2 هرتز را شاهد هستیم. به طور کلی نتیجه بررسی های به عمل آمده، نشان می دهد که بسامد تشدید بین 2.5- 1.5 هرتز در بخشهای خاوری و میانی منطقه مورد مطالعه تا 4.5-3.5 هرتز در بخشهای جنوب باختری و باختر- شمال باختر درتغییر است. برآورد اولیه ضریب تقویت نسبی آبرفت در ساختگاه های مختلف نشان می دهد که این ضریب بزرگنمایی در بخشهایی از منطقه مورد مطالعه تا حدود (2±)6 نیز می رسد.