کاربردهای ایمونو گلوبولین وریدی

امروزه کاربرد ایمونو گلوبولین وریدی به عنوان داروی کمکی در بیماری های اتوایمون در حال افزایش است. اگر چه ساختکارهای متعددی را در مورد اثرات تنظیم ایمنی (immunomodulatory) این فراورده فرض کرده اند ولی هنوز هم در مورد مکانیسم عمل دقیق این فرآورده نشانه های کاملی وجود ندارد. کارآزمایی های بالینی، اثرهای مفید آن را در برخی از بیماری ها اثبات کرده اند به طوری که به عنوان داروی انتخابی اول سندرم کاوازاکی و ایدیوپاتیک ترومبو سیتوپنیک پورپورا مورد تایید قرار گرفته است. دارویی مطمئن است و بسیاری از عوارض دارویی (مانند سرکوب ایمنی سیستمیک ناشی شده از مصرف کورتیکواستروئیدها و سایر داروهای سرکوب گر ایمنی) را ندارد. در حال حاضر کاربرد این فرآورده در درمان بیماری های پوستی نیز در حال افزایش است لذا کارآزمایی های بالینی به دقت کنترل شده را طلب می کند. این مقاله در مورد آگاهی های جدید منتشر شده راجع به مصرف این فرآورده در بیماری های اتوایمون، فرضیات جدید در زمینه ی مکانیسم های اثر، تهیه و تولید و امنیت آن بحث می کند.