تولید گیاهک های سرخدار (Taxus baccata) با استفاده از کشت درون شیشه ای و نجات رویان،

سرخدار یک گیاه رو به انقراض بوده و زادآوری طبیعی آن بسیار اندک می باشد. آزمایش هایی به منظور یافتن راهکارهای عملی جهت ازدیاد این گیاه صورت پذیرفته است. بذرهای این گیاه از توده سرخدارهای طبیعی دره زرین گل واقع در منطقه علی آباد کتول گرگان واقع گرگان واقع در استان گلستان در آذرماه سال 82 جمع آوری گردید. بذرها ابتدا در آب جاری خیسانده و ضدعفونی گردیدند. چهارتیمار مختلف ضدعفونی بذور اعمال گردید که این تیمارها از نظر آماری در سطح 1% یا 5% تفاوت معنی داری را نشان دادند. بهترین نتیجه از بکارگیری تیمار بنومیل 1% و الکل 70% و هیپوکلریت سدیم 3% و کلرید مرکوریت 0.1% گرفته شد که با استفاده از این تیمار، 67% از بذور عاری از هر گونه آلودگی با کتریایی و قارچی بودند. رویان های بذور استریل شده با روش تجربه شده در این تحقیق از دیواره های داخلی بذور و آندوسپرم جدا شدند و بدین صورت تعداد بی شماری رویان در مدت کوتاهی تحت آزمایش کشت درون شیشه ای قرار گرفت. رویان ها در محیط MS غنی شده با کازئین 0.1 gl-1، مخمر 0.1 gl-1، اسید اسکوربیک 0.1 gl-1 و ذغال فعال 5gl-1 کشت داده شدند. عمل واکشت نمودن آنها هر دو هفته یک بار انجام شد تا قسمت هوایی گیاهک ها، به حدود 5 سانتی متر برسد. با اندازه گیری مستمر گیاهک ها رشد ماهانه در حدود 0.7 سانتی متر محاسبه گردید. گیاهچه ها پس از چندین واکشت به گلدان های کوچک (جیفی پات) منتقل شدند و در دو هفته اول با محلول غذایی MS بدون آگار به علاوه آنتی بیوتیک کربنی سیلین آبیاری گردیدند. به منظور تقویت و توسعه ریشه ها، به گیاهک های جوان بعد از دو هفته از رشد و نمو در گلدان های جیفی پات، IBA به میزان 1 یک میلی گرم/ لیتر NAa به مقدار 0.5 میلی گرم/ لیتر افزوده شد. گیاهک های بدست آمده از این تحقیق پس از رشد کافی ریشه و قسمت هوایی به خاک منتقل شده و برای سه ماه در اتاقک رشد در دمای 25 درجه سانتیگراد در حضور نور به مدت 14 ساعت و دمای 17 درجه سانتیگراد در غیاب نور به مدت 8 ساعت، نگهداری شدند. در این مدت گیاهان از نظر مورفولوژیکی و رشد و نمود کاملا طبیعی مشاهده گردیدند.