بررسی تاثیر غیر فعال سازی برگشت پذیر هسته مرکزی آمیگدال در موشهای نر با پر فشاری خون

سیستم رنین آنژیوتانسین مغزی دارای نقش مهمی در تنظیم عملکرد قلبی - عروقی است. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات غیر فعال سازی برگشت پذیر هسته مرکزی آمیگدال در موش های با فشار خون طبیعی و موش های با پر فشاری خون کلیوی است.
دو گروه 6 تایی از موش های نر با فشار خون طبیعی برای این مطالعه انتخاب شدند. در یک گروه از موش ها به روش گلدبلاتی پر فشاری خون کلیوی ایجاد شد و در گروه دیگر عمل جراحی مشابهی صورت گرفت ولی گیره نقره ای روی شریان کلیوی چپ آنها نصب نشد. پس از شش هفته آزمایشات روی موش های بیهوش شده با یورتان (mg/kg 1.5) انجام گرفت. برای انجام غیر فعال سازی برگشت پذیر دو طرفه در هسته مرکزی آمیگدال با استفاده از دستگاه استرئوتاکسی کانول گذاری دو طرفه صورت گرفت و سپس داروی لیدوکائین 2% (یک میکرو لیتر) از طریق این کانول ها به داخل هسته های مرکزی آمیگدال تزریق گردید. فشار متوسط شریانی به طور مستقیم از طریق کانول گذاری در داخل شریان رانی قبل از تزریق لیدوکائین و در زمان های 40،20،10،5 و 60 دقیقه پس از تزریق اندازه گیری شد، درصد تغییرات در مقایسه با مقدار اولیه (پایه) تعیین گردید.
نتایج نشان داد که غیر فعال سازی برگشت پذیر در گروه با فشار خون طبیعی موجب افزایش معنی داری در درصد تغییرات فشار متوسط شریانی در زمان 5 دقیقه پس از تزریق لیدوکائین شد (p<0.05). البته اختلاف معنی داری بین درصد تغییرات فشار خون شریانی در زمان های مختلف قبل و بعد از تزریق در گروه پر فشاری خون کلیوی مشاهده نگردید.
این مطالعه مشخص می کند که تغییر در فعالیت هسته مرکزی آمیگدال در جریان القا پر فشاری خون کلیوی ناشی از تغییر در فعالیت سیستم رنین آنژیوتانسین مغزی است.