بررسی اپیدمیولوژیک عفونتهای بیمارستانی در بیماران بستری در بخشهای ICU و POST ICU و برخی عوامل مرتبط با آن در بیمارستان توحید شهر سنندج در سال 82-81

عفونت های بیمارستانی یکی از مسایل مهم بهداشتی در دنیا است. هزینه زیاد درمان و همچنین تعداد زیاد بیماران و مرگ و میر زیاد آنها و افزایش روزافزون این عفونت ها اهمیت توجه خاص و اقدامات موثر به ویژه در زمینه پیشگیری از عفونت های بیمارستانی را روشن می کند. مطالعه با هدف تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری در بخش های ICU و POST ICU بیمارستان توحید شهر سنندج به انجام رسید.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بوده و حجم نمونه شامل 160 بیمار بود که در دوره زمانی 20/12/81 الی 31/5/82 در بخش های ICU و POST ICU بیمارستان توحید بستری شده بودند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه ای که حاوی مشخصات دموگرافیک، اقدامات مداخله ای انجام شده، بررسی های پاراکلنیک و اقدامات درمانی بود، تکمیل می شد. همچنین بیماران مرتبا از نظر بروز علایم بالینی مورد معاینه قرار می گرفتند و کشت نمونه ها ارسال می شد. داده های پژوهشی نیز از طریق نرم افزار SPSS win مورد تحلیل قرار گرفت.
داده ها نشان داد که میزان شیوع عفونت در جامعه مورد مطالعه 15.6% بود. شایعترین عفونت ها، پنومونی با 68%، عفونت دستگاه ادراری 19.2%، زخم بستر 7.8%، سپسیس 3.8% و عفونت بدون منشا خاص 3.8% بود. شایعترین عامل عفونی شناخته شده کلبسیلا پنومونیه، Ecoli و آنتروباکتر بود. بین مدت زمان بستری و ایجاد عفونت رابطه معنی داری وجود داشت (P=0.000) اما بین سن و انیتوباسیون و تراکئوستومی با ایجاد عفونت اختلاف معنی داری دیده نشد.
با توجه به نتایج این پژوهش شیوع عفونت بیمارستانی با آمارهای سایر تحقیقات هماهنگی دارد. همچنین از نظر سوش میکروبی عامل پنومونی هماهنگی بین نتایج این پژوهش و پژوهش های قبلی دیده می شود. نتایج، اهمیت قرار دادن یک پرستار برای هر بیمار و همچنین شستشوی دست ها را جهت کاهش عفونت بیمارستانی مورد تاکید قرار می دهد.