بررسی کیفیت مراقبت مبتلایان به سندرم حاد کرونر

کیفیت مراقبت از مبتلایان به سندروم حاد کرونر و تطابق مراقبت های اعمال شده با شواهد علمی، اثر شناخته شده ای در پیش آگهی بیماران دارد. این مطالعه منظور ارزیابی کیفیت مراقبت در بیماران مبتلا به سندروم حاد کرونر در یکی از بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران صورت گرفت.
شاخص های کیفیت مراقبت در این مطالعه شامل شاخص های فرآیند و نتیجه مراقبت و مطابق با شاخص های مورد استفاده در پروژه IMONICA بود. 320 بیمار (شامل 80 بیمار از هر دوره 3 ماهه از ابتدای مرداد 82 تا انتهای تیر 83) که با تشخیص اولیه سندروم حاد کرونر بستری شده بودند، از نظر تطبیق تشخیص با تعاریف استاندارد پروژه مونیکا، مراقبت های اعمال شده و حیات در روز 28 پس از حمله مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نمره درمان معادل (2ETS) در بیماران زنده مانده مبتلا به انفارکتوس قطعی میوکارد 43.4 درصد (دامنه اطمینان 95 درصد: 53.94-32.86) و نمره درمان وزن داده شده (3WTS) معادل 22.2 درصد (دامنه اطمینان 95 درصد: 31.03-13.36) به دست آمد. مرگ و میر 28 روزه در مجموعه بیماران، 9.09 درصد (دامنه اطمینان 95 درصد: 12.33-5.85) بود.
علیرغم قابل قبول بودن شاخص های فرآیند و نتیجه درمان در مقایسه با شاخص های مربوط به مراکز همکار طرح مونیکا، بایستی تفاوت نمونه گیری بیمارستانی این مطالعه را با مطالعات مبتنی بر جمعیت پروژه مونیکا مد نظر داشت؛ شاخص های کیفیت مراقبت در صورت افزوده شدن موارد مرگ پیش بیمارستانی (که سطح مراقبتی آنان پایین تر از بیماران مراقبت شده در بیمارستان ها می باشد) کاهش شدیدی خواهد یافت.