استرس اکسیداتیو و تغییرات هیستولوژی کلیه در نفروتوکسیسیتی ناشی از جنتامایسین: اثر ویتامین های آنتی اکسیدان

در مطالعات اخیر مکانیسم های متعددی برای نفروتوکسیسیتی جنتامایسین ذکر شده است. از آنجایی که برخی مطالعات متابولیت های فعال اکسیژن را در سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین دخیل دانسته اند، لذا در این مطالعه اثر تجویز ویتامین های آنتی اکسیدان در کلیه ایزوله In situ موش صحرایی در نفروتوکسیسیتی جنتا ما یسین مورد بررسی قرار گرفته است.
موش های صحرایی در 5 گروه 7 تایی قرار گرفتند: 1) گروه کنترل که کلیه ها با محلول تیرود پرفیوژه شدند. 2) گروه جنتا ما یسین که دوز 200 mg/L آن به محلول تیرود اضافه شد. در گروه های بعدی نیز جنتامایسین با دوز ذکر شده به محلول تیرود اضافه گردید. 3) گروه ویتامین C که دوز 100 mg/L آن به محلول تیرود اضافه شد و به مدت 3 روز نیز با غلظت 200 mg/L به آب آشامیدنی موش ها اضافه گردید. 4) گروه ویتامین E که 12 ساعت قبل از انجام آزمایش با دوز 100 mg/100g BW به موش ها تزریق گردید. 5) گروه ویتامین C + E که ویتامین ها به طور توام مورد استفاده قرار گرفتند. نفروتو کسیسیتی ناشی از جنتا ما یسین توسط افزایش فعالیت آنزیم –N استیل بتا –D گلوکز آمینیداز (NAG) در ادرار و وضعیت آنتی اکسیدانی بافت توسط تغییرات غلظت سوپر اکسید دسموتاز (SOD) در بافت کلیه نسبت به گروه کنترل مشخص گردید. همچنین بررسی بافت شناسی با میکروسکوپ نوری بر روی مقاطع بافتی کلیه ها انجام شد.
مصرف ویتامین C موجب مهار افزایش فعالیت آنزیم ادراری ذکر شده در دقایق 60 و 75 پرفیوژن گردید، اما در SOD نسبت به گروه جنتامایسین تغییری ایجاد نکرد. تزریق ویتامین E موجب کاهش آزاد سازی NAG به ادرار گردید، اما در غلظت SOD نسبت به گروه جنتامایسین تغییری مشاهده نگردید. مصرف توام ویتامین E و C موجب ممانعت بیشتری از رهایش آنزیم ادراری شده و همچنین موجب مهار کاهش غلظت SOD ناشی از جنتا ما یسین گردید. همچنین بررسی های بافت شناسی اثرات مفید ویتامین ها را تایید نمود.
بر اساس نتایج این مطالعه مصرف ویتامین E و C موجب کاهش سمیت کلیوی ناشی از مصرف جنتا ما یسین شده و تجویز توام آنها کاهش بیشتری در سمیت کلیوی این دارو ایجاد می کند.