مقایسه اثر دو نوع وعده غذایی به دنبال کاهش ذخایر گلیکوژنی بر عملکرد ورزشی، سطح انسولین و گلوکز سرم در ورزشکاران مرد رشته فوتبال

تغذیه در دوران پس از تمرینات ورزشی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. زیرا تحقیقات نشانگر آن است که نحوه تغذیه در این دوره، علاوه بر تسهیل ترمیم بافت ها، تاثیر قابل توجهی بر تجدید و بازسازی ذخایر انرژی بدن ورزشکاران دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دریافت دو وعده غذایی با نسبت متفاوت کربوهیدرات و پروتئین بر غلظت انسولین و گلوکز سرم و عملکرد ورزشی ورزشکاران رشته فوتبال شهر تهران می باشد.
19 مرد جوان (میانگین سنی 0.83±17.2) ورزشکار رشته فوتبال، در یک طرح مطالعاتی کار آزمایی بالینی متقاطع به سه گروه تقسیم شده و طی دو مرحله مورد آزمون قرار گرفتند. در هر مرحله آزمون، افراد به انجام فعالیت بدنی تا سر حد واماندگی پرداخته و سپس به مصرف یکی از سه وعده غذایی: واجد پروتئین بیشتر (شامل: کربوهیدرات 56%، پروتئین 19% و چربی 25% کل انرژی)؛ با کربوهیدرات بیشتر (شامل: کربوهیدرات 64%، پروتئین 11% و چربی 25% کل انرژی) و وعده غذایی کنترل (شامل: کربوهیدرات 60%، پروتئین 15% و چربی 25% کل انرژی) که نسبت کربوهیدرات به پروتئین در آنها به ترتیب 3 به 1؛ 6 به 1 و 4.5 به 1 می باشد، مبادرت نمودند. سپس قبل از شروع صرف غذا و نیز طی زمان های 30، 60 و 120 دقیقه از زمان شروع صرف غذا، نمونه گیری جهت سنجش انسولین و گلوکز سرم صورت گرفت. 3 ساعت پس از صرف غذا، آزمون عملکرد سنجی، بر اساس آزمون conconi، برای تمامی ورزشکاران صورت گرفت.
نتایج حاصله نشانگر آن است که در طی دو مرحله آزمون تفاوت معنی داری بین تغییرات گلوکز و انسولین سرم در بین سه گروه ورزشکاران در مدت زمانی 2 ساعت پس از صرف وعده های غذایی وجود ندارد (P>0.05). همچنین نتایج بدست آمده از آزمون عملکرد ورزشی نشانگر هیچ تغییر قابل توجهی در بین سه گروه مطالعاتی نبود (P>0.05).
بر اساس نتایج حاصله، دریافت هیچ یک از سه وعده غذایی هم انرژی با نسبت های متفاوت کربوهیدرات به پروتئین، بر غلظت گلوکز و انسولین سرم و نیز عملکرد ورزشی تاثیری ندارد. بنابراین چنین به نظر می رسد که محتوای انرژی کل وعده های غذایی، از ترکیب وعده های غذایی اهمیت بیشتری را دارا می باشد.