مطالعه تنوع درون گروهی آناستوموز AG-2 قارچ Rhizoctonia solani Kühn جدا شده از گیاه چمن (Lolium perenne L.) با استفاده از نشانگر پکتیک زایموگرم (Pectic zymogram)

گونه Rhizoctonia solani، یکی از متنوع ترین و پیچیده ترین گونه های قارچی بوده و از نظر مقایسه ریخت شناسی شبیه قارچهای ناقص بازیدیومیست است. دامنه میزبانی وسیع و فقدان صفات تشخیصی در آن، مطالعات ژنتیکی وتاکسونومیکی (آرایه شناختی) جمعیت های این قارچ را با مشکل مواجه ساخته است. در این مطالعه زایموگرم آنزیم پکتیناز بعنوان یک نشانگر مولکولی برای مطالعه تنوع ژنتیکی آناستوموز گروه 2 (AG-2) قارچ R. solani، که عامل بیماری لکه قهوه ای چمن، مورد استفاده قرار گرفت. در این رابطه 256 جدایه بر اساس واکنش آناستوموز ریسه و وجود هسته های متعدد در هر سلول به عنوان گروه آناستوموزی AG-2شناسایی شد. زایموگرافی این تعداد جدایه دو لوکوس، یکی برای پلی گالاکتوروناز و دیگری برای پکتین استراز مشخص نمود، که بر اساس پلی مورفیسم این دو لوکوس تعداد 10 گروه زایموگرم برای ایزوله های قارچ R. solani به دست آمد. به نظر می رسداین روش نه تنها در شناسایی گروه های آناستوموزی قابل استفاده است بلکه در تعیین تنوع ژنتیکی درون گروهی نیز اطلاعات مفیدی ارایه می دهد که این اطلاعات می تواند در مطالعه اپیدمیولوژی این قارچ مورد استفاده قرار گیرد.