اختلال پس از استرس ضربه ای در دانش آموزان زلزله زده بم مقیم شهر کرمان چهار ماه پس از زمین لرزه

هدف این پژوهش بررسی میزان شیوع اختلال پس از استرس ضربه ای (PTSD) در دانش آموزان بم چهار ماه پس از زمین لرزه که برای تحصیل و ادامه زندگی به کرمان مهاجرت کرده بودند و ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی و عوامل مرتبط با زمین لرزه بود.
پرسش نامه PTSD یول والدین در اختیار 243 دانش آموز زیر 15 سال (175 پسر و 68 دختر) قرار گرفت تا والدین آنها در منزل تکمیل کنند. پرسش نامه PTSD واتسون را 160 دانش آموز دبیرستانی بالای 15 سال (56 پسر و 104 دختر) در مدرسه تکمیل کردند. پرسش نامه جمعیت شناختی، اطلاعات مربوط به آسیب بدنی، ویران شدن خانه ها و از دست دادن بستگان را نیز هر دو گروه سنی تکمیل کردند.
8/90% دانش آموزان زیر 15 سال، یکی از بستگان درجه یک را در زمین لرزه از دست داده بودند، خانه های 81% آنان به طور کلی ویران شده بود و 4/89% آسیب بدنی دیده بودند. 4/94% دانش آموزان بالای 15 سال یکی از بستگان درجه یک خود را در زمین لرزه از دست داده بودند، 4/89% ویرانی خانه های خود را گزارش کردند و 6/80% دچار آسیب بدنی شده بودند. در دانش آموزان زیر 15 سال میزان PTSD در 2/52% پسران و 59% دختران وجود داشت که تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (01/0p<). در دانش آموزان بالای 15 سال، 5/37% پسران و 5/33% دختران مبتلا به PTSD بودند که تفاوت معنی دار نبود.
میزان اختلال PTSD در کودکان و نوجوانان به دنبال زمین لرزه شدید قابل توجه است و برنامه ریزی برای تشخیص و مداخله درمانی ضروری به نظر می رسد.