اثرات آپروتینین با دوز بسیار پایین در کاهش نیاز به فرآورده های خونی در جراحی قلب باز: مطالعه کارآزمائی بالینی دو سو کور

دوزهای مرسوم (3 یا 6 میلیون واحدی) آپروتینین، میزان خونریزی پس از جراحی قلب باز و نیاز به تجویز فرآورده های خونی را کاهش می دهند. ولی به دلیل گرانی آپروتینین و بروز برخی عوارض استفاده از دوزهای پایین مورد توجه قرار گرفت است. مطالعات متعددی، اثر بخشی دوز 2 میلیون واحدی آپروتینین را نشان داده اند. ولی استفاده از آن مرسوم نمی باشد. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه اثرات آپروتینین با دوز خیلی پایین (یک میلیون واحد) بر میانگین مقدار خونریزی و نیاز به فرآورده های خونی با گروه شاهد پس از جراحی قلب باز می باشد.
این بررسی یک مطالعه آینده نگر می باشد که بر روی 162 بیمار در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز در سال 1383 انجام شده است. بیماران در دو گروه 81 نفری بطور تصادفی تقسیم شدند. در گروه اول (گروه آپروتینین 0.5میلیون واحد قبل و 0.5 میلیون واحد حین پمپ) گروه دوم (پلاسبو 100 میلی لیتر محلول سالین نرمال قبل و حین پمپ) انفوزه شد. موارد نیاز به استفاده از پلاسما و خون در حین و بعد از جراحی، میزان خونریزی 6، 12 و 24 ساعت بعد از جراحی در دو گروه مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده با روش های آماری t – test و Chi Square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میزان درناژ از مدیاستن و پلور در 6 ساعت بعد از عمل در گروه آپروتینین 190±24 و در گروه پلاسبو 266±33 میلی لیتر (P=0.066) بود. میزان خونریزی در 12 ساعت (P<0.05) و 24 ساعت (P<0.01) در دو گروه معنی دار بود. نیاز به ترانسفوزیون خون و پلاسما در دو گروه در واحد مراقبتهای ویژه معنی دار نبود ولی در حول و حوش عمل معنی دار بود (P=0.002). در تمام موارد میزان استفاده از فرآورده های خونی در گروه اول 68% و در گروه دوم 75% (P=0.02) بود. کل میزان ترانسفوزین در گروه اول 2.56±0.27 واحد و در گروه دوم 4.37±0.27 بود (P=0.0001). نتایج نشان می دهند که استفاده روتین از یک میلیون واحد آپروتینین در جراحی قلب باز، در کاهش خونریزی بعد از عمل جراحی و کاهش نیاز به ترانسفوزیون بسیار موثر می باشد.