بررسی میزان آلودگی به لیشمانیا در پشه خاکی های صید شده از منطقه ابردژ ورامین، ایران

لیشمانیوز پوستی یک بیماری انگلی شایع در دنیای قدیم است که عامل آن انگل تک یاخته لیشمانیا می باشد و فرم های مختلف لیشمانیای پوستی را ایجاد می کند. این بیماری در افراد با ایمنی کار آمد، محدود می شود ولی می تواند در افرادی با ایمنی ناقص یا سرکوب شده، به صورت مزمن با زخم های عمیق درآید. مخزن بیماری سگ ها و جوندگان و ناقلین آن گونه های مختلف پشه خاکی (فلبوتوموس) می باشند. در این مطالعه وفور لیشمانیا در بین پشه های ناقل بیماری که از منطقه ابردژ ورامین صید شده اند بررسی گردید. ابردژ در جنوب شرقی استان تهران در شرق شهرستان ورامین قرار دارد و دارای آب و هوای گرم در تابستان و در زمستان سرد است. وجود درختچه های تاماریسک و شرایط آب و هوای و وجود جوندگان، موقعیت مناسبی برای فعالیت پشه های فلبوتوموس به وجود آورده است. پشه ها توسط تله های قیفی از لانه جوندگان صحرایی (رمبومیس اپیموس) صید شدند و به آزمایشکاه حشره شناسی و انگل شناسی انستیتو پاستور ایران انتقال داده شدند و نمونه برداری در طول بهار و تابستان 1382 هر ده روز یک بار انجام شد و با استفاده از خصوصیات مرفولوژیک، گونه های موجود شناسایی شدند. سپس ماده های خون خورده جدا شدند و پس از استریل کردن سطح بدن آن ها توسط الکل، در محیط کشت مخصوص لیشمانیا (NNN) برده و شکم آن ها را پاره کرده، تا انگل های احتمالی...