بررسی گروه های سازگاری رویشی Fusarium solani f.sp. pisi، عامل پوسیدگی سیاه ریشه نخود در استان فارس

گروه های سازگاری رویشی (Vegetative Comatibility Groups=VCGs) 53 جدایه Fusarium solani f sp. Pisi (Fsp) بدست آمده از نخود و علفهای هرز مزارع نخود، در فصول زراعی سال های 1381 و 1382 از نقاط مختلف استان فارس شامل حومه شیراز، مرودشت، ممسنی، قیر و کارزین، فسا، خفر، نی ریز، استهبان، سپیدان، فیروزآباد، کوار، بوانات، آباده و اقلید با استفاده از جهش یافتگان nit مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی بازیابی جهش یافتگان nit با استفاده از سه محیط کشت حاوی کلرات پتاسیم شامل محیط حداقل (Minimal medium- chlorate=MMC)، محیط سیب زمینی - دکستروز - آگار (Potato dextrode agar- chlorate= PDAC) و محیط کشت زاپکس (Czapek dox agar- chlorate= CDAC) به ترتیب 84.21، 73.53 و 68.57 درصد محاسبه گردید و در نهایت از 53 جدایه Fsp، 476 جهش یافته nit بدست آمد. جهش یافتگان بر اساس نیاز به منابع ازت در سه گروه فنوتیپی nit1 (%60.71)، nit3 (%24.79) و NitM (%14.5) قرار گرفتند.جهت تعیین گروه های سازگاری رویشی جدایه ها، آزمون مقابله سازی بین جهش یافتگان NitM با جهش یافتگان nit1 یا nit3 انجام شد. در مورد جدایه هایی که فاقد NitM بودند مقابله سازی بین جهش یافتگان nit1 و nit3 انجام شد. در نهایت با انجام آزمون مقابله سازی، 53 جدایه Fsp در 11 گروه سازگاری رویشی قرار گرفتند. گروه VCG-1 با 25 جدایه و گروه VCG-11 با یک جدایه به ترتیب بزرگترین و کوچکترین گروه های سازگاری رویشی را تشکیل دادند. خود ناسازگاری رویشی در هیچ کدام از جدایه ها مشاهده نشد. در خصوص ارتباط گروه های سازگاری رویشی با مناطق جغرافیایی جدایه ها به استثنا دو گروه VCG-5 و VCG-7، همبستگی مثبتی مشاهده نشد.