عوامل موثر بر درماتیت آتوپیک در کودکان دبستانی شهر شهر کرد

درماتیت آتوپیک یکی از شایع ترین بیماری های پوستی دوران کودکی است که اثرات جانبی منفی جسمی و روانی بر بیمار و خانواده وی می گذارد و می تواند روابط اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع این بیماری و عوامل موثر بر آن در کودکان دبستانی شهر شهرکرد در سال 1381 انجام گرفت.
در یک مطالعه توصیفی – تحلیلی از کل دانش آموزان دبستانی شهر شهرکرد تعداد 1500 نفر (750 دختر و 750 پسر) به صورت تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. سپس پرسشنامه درماتیت آتوپیک بین آنان توزیع شد که پس از تکمیل توسط والدین و معاینه پزشکی اولیه، افراد مشکوک توسط متخصص پوست و چشم پزشکی معاینه شدند. دانش آموزانی که در معاینه انجام شده دارای شواهدی دال بر درماتیت بودند، میزان IgE خون آنها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین سنی دانش آموزان مورد بررسی ±1.4 9.2 سال بود. شیوع کلی درماتیت آتوپیک بر اساس معیارهای فوق 2.1 درصد (32 نفر) به دست آمد. رابطه معنی دار آماری بین سن و جنس با شیوع درماتیت آتوپیک مشاهده نگردید. رابطه آماری معنی داری بین شیوع درماتیت آتوپیک و هر یک از موارد علایم آسم، رنیت آلرژیک، سابقه فامیلی درماتیت آتوپیک و سابقه فامیلی آتوپی وجود داشت (p<0.05).
نتایج حاکی از آن است که در جامعه مورد مطالعه افرادی که دچار آسم، رنیت آلرژیک، سابقه فامیلی اگزمای آتوپیک یا سابقه فامیلی آتوپی دارند احتمال ابتلا به درماتیت آتوپیک در آنها بیشتر است ولی ارتباطی با سن و جنس ندارد.