بررسی نگرش و میزان آگاهی جامعه پزشکی شهر سنندج در مورد داروهای گیاهی و تجویز آنها

طب گیاهی یکی از رایجترین روش های درمان در پزشکی تکمیلی یا غیر متعارف (alternative) می باشد. با توجه به روند روبه رشد استفاده از پزشکی غیر متعارف و طب گیاهی در جوامع مختلف، سنجش آگاهی قشرهای مختلف جامعه حائز اهمیت می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین نگرش و میزان آگاهی جامعه پزشکی شهر سنندج در مورد داروهای گیاهی و تجویز آنها در سال 1380 انجام شد.
این مطالعه یک مطالعه مشاهده ای و از نوع توصیفی- تحلیلی (cross sectional) بود. جامعه آماری شامل پزشکان، داروسازان، ماماها و دندانپزشکان مطب دار در شهر سنندج بود. روش انتخاب نمونه به صورت سرشماری با استفاده از لیست موجود در معاونت درمان، و حجم نمونه 284 نفر بود. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه کتبی انجام شد و تحلیل آنها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS. win و آزمون آماری x2 انجام گردید.
براساس نتایج این پژوهش 52.2 درصد جامعه آماری دارای نگرش مثبت نسبت به تجویز گیاهان دارویی بودند. 23.5 درصد از آگاهی ضعیف، %2.22 آگاهی متوسط، %37.2 آگاهی خوب و 16.7 درصد آگاهی بسیار خوب در زمینه داروهای گیاهی و تجویز آنها برخوردار بودند. %81.4 از جامعه مورد مطالعه اقدام به تجویز حداقل یکی از گیاهان دارویی نموده بودند. بین میزان آگاهی جامعه آماری و شغل رابطه مغنی داری وجود داشت، بطوریکه بیشترین آگاهی مربوط به داروسازان و کمترین آگاهی مربطو به ماماها بود (p=0.001). بین شغل و اقدام به تجویز داروهای گیاهی رابطه معنی داری وجود داشت (p=0.05). داروسازان با %94.1 و پزشکان عمومی با %81 بیشترین میزان تجویز را داشته اند.
طبق یافته های این مطالعه، جامعه پزشکی شهر سنندج آگاهی متوسط و نگرش مثبتی نسبت به استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماران داشتند، لذا برگزاری کارگاه و سمینارها در جهت ارتقا سطح آگاهی جامعه پزشکی، گنجاندن موضوع طب سنتی در دروس دانشجویان پزشکی و همچنین تاسیس داروخانه گیاهی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.