بررسی اثرات آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی (جنتامایسین و نئومایسین واسترپتومایسین) و فلوروکینولونی (افلوکساسین) بر اسپرماتوژنز در موش صحرایی

داروهای جنتامایسین، نئومایسین، استرپتومایسین وافلوکساسین از دسته آنتی بیوتیک های خانواده آمینوگلیکوزیدی و فلوروکینولونی می باشند، که بر روی بیماری های حاصل از باکتری های گرم منفی و بیماری های عفونی دستگاه تناسلی- ادراری موثر بوده و در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا کاربرد درمانی دارند. انجام تحقیق فوق به منظور پی بردن به اثرات این داروها در طول دوره اسپرماتوژنز در موش صحرایی بوده است.
بدین منظور، 50 سر موش صحرایی نژاد ویستار، به چهار گروه تحت مطالعه (n=40) و یک کنترل (n=10) تقسیم شدند. گروه های تحت مطالعه در مقایسه با گروه کنترل که فقط از حلال دارو (سرم سالین نرمال) به صورت تزریقی استفاده کرده بودند، روزانه به مدت 14 روز از داروهای جنتامایسین به میزان 5mg/kg تزریقی (داخل صفاقی) و نئومایسین به میزان 50mg/kg تزریقی (داخل صفاقی) و استرپتومایسین به میزان 40mg/kg (داخل صفاقی) و افلوکساسین به میزان 72 mg/kg به صورت محلول در آب آشامیدنی استفاده کردند. در روز چهاردهم از ناحیه اپیدیدیم (epididymis)، اسپرم ها جمع آوری و جهت آنالیز به آزمایشگاه ارجاع داده شد. از آزمون کای دو و ANOVA جهت آنالیز آماری داده ها استفاده گردید.
مشاهده با میکروسکوپ نوری نشان داد جمعیت اسپرم ها در تمامی گروه های تحت مطالعه نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری کاهش یافته بود (P<0.001) بودند. همچنین میزان درصد قابلیت زیست اسپرم های در تمامی گروه های تحت مطالعه در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بود (P<0.001). درصد تحرک اسپرم ها در تمامی گروه ها غیر از گروه مطالعه با افلوکساسین در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بودند (P<0.05).
از آنجا که افلوکساسین در مقایسه با سایر داروها، فقط دارای اثرات کاهنده بر روی جمعیت و درصد قابلیت زیست اسپرم ها بوده و بر روی درصد تحرک اسپرم ها دارای اثرات سوء استفاده نمی باشد، لذا احتمال می رود که این دارو دارای اثرات سوء کمتری بر سلامتی اسپرم باشد.