نقش رسانه ها در دوران بحران

این مقاله به بررسی نقش رسانه در دوران بحران می پردازد. رسانه ها به دلیل توانایی در جذب مخاطب انبوه و مشارکت در فرایند شکل دادن به افکار عمومی طیف گسترده ای از مردم، نقش قابل ملاحظه ای در بحران ها وکشمکش های سیاسی اقتصادی دارند. فعالیت ارتباطی در دوران بحران، مستلزم در نظر گرفتن چگونگی درک بحران از سوی شهروندان، تحلیل علمی عوامل درگیر و مداخله کننده، نحوه عمل سایر گروه ها، ماهیت متغیر و تضاد و ناهمخوانی میان عوامل یاد شده است.
اگر چه به واسطه قابلیت منحصر به فرد رسانه های همگانی در جذب و جلب توجه طیف گسترده ای از مردم، انتظار می رود رسانه ها در دوران بحران تاثیرات گسترده ای بر مخاطبان و جامعه داشته باشند، به اعتقاد نویسنده درک نقش رسانه ها در دوران بحران صرفا محدود به شناخت کارکرد آنها نیست، بلکه نیازمند شناخت وارزیابی شرایط کلی اجتماعی، عوامل و بازیگران دخیل در این ارتباط و چگونگی عملکرد هر یک از نهادها و یا عوامل تاثیرگذار و دخالت کننده است. به زعم نویسنده، مجموعه عملکرد عوامل و بازیگران اجتماعی (ازجمله رسانه) می تواند وضعیت بحرانی را به وضعیت ثبات، صلح وآرامش برساند و یا برعکس منجر به وخیم تر شدن وضعیت بحرانی شود و ترس و واهمه ناشی از اخبار و مطالب رسانه، بر شدت گرفتن اوضاع بحرانی بیفزاید.
در پدید آمدن این وضعیت بحرانی، علاوه بر عوامل تحدید کننده اجتماعی و ساختاری فعالیت رسانه ای، نوع مواجهه و رویکرد رسانه ها در شرایط بحرانی تاثیرگذار است. نویسنده تلاش می کند با بهره گیری از مدل مارپیچ سکوت به تشریح وضعیت های ممکن بپردازد.