طراحی و بهره برداری بهینه از سیستم ذخیره سیکلی توده ای

بهره برداری تلفیقی از آب های سطحی و زیرزمینی، رویکردی برتر در مدیریت منابع آب است. در مقایسه با ساخت سد، استفاده از آب های زیرزمینی دارای مزایایی می باشد. معمولا، هزینه کمتر، کاهش تبخیر و رسوب گذاری، کاهش مشکلات کیفی آب و کاهش مشکلات اجتماعی و فرهنگی برخی از این مزایا می باشند. به منظور کاهش مشکلات اساسی مخازن سطحی بزرگ، سیستم ذخیره سیکلی به عنوان یک انتخاب می تواند مورد استفاده قرار گیرد. سسیتم ذخیره سیکلی، سیستمی ترکیبی است، متشکل از دو زیر سیستم آب سطحی (شامل مخزن سطحی و رودخانه) و آب زیرزمینی (مخزن زیرزمینی یا آبخوان) که همراه با تغذیه مصنوعی قادر به تامین نیاز منطقه با قابلیت اعتماد نسبتا بالایی می باشد. به منظور بهینه سازی در این سیستم ها، روابط هیدرولیکی بین تمام اجزای سیستم باید در نظر گرفته شود که متاسفانه در بسیاری از مطالعات از آن صرفنظر می شود. در این تحقیق مدلی جهت طراحی و بهره برداری به همراه فرمان بهره برداری بهینه با رویکرد توده ای تهیه شده است. مدل بهینه سازی حاصل به شکل یک مدل غیرخطی است. به منظور ارزیابی مدل، نتایج حاصل از این مدل با نتایج حل مدل با رویکرد توزیعی مقایسه شده است و بدین ترتیب کارآیی مدل های توده ای در حل مسایل سیستم های ذخیره سیکلی مورد بررسی قرار گرفته است.