بررسی شیوع، پیامدها و عوامل مرتبط با خشونت فیزیکی خانگی در زنان باردار مراجعه کننده به بخش زایمان بیمارستانهای شهر سنندج

خشونت خانگی یکی از مشکلات فرهنگی و بهداشتی جامعه است که شیوع آن در جوامع مختلف، متفاوت می باشد که به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم بر پیامدهای بارداری اثرگذار است. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع پیامدها و عوامل همراه با خشونت فیزیکی در زنان باردار مراجعه کننده به بخش زایمان بیمارستان های شهر سنندج است.
این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد. جهت انجام پژوهش تعداد 840 نفر از زنان باردار که جهت ختم بارداری به دلیل زایمان یا سقط در بیمارستان های شهر سنندج بستری شده بودند، به صورت تصادفی سیستماتیک به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از مصاحبه با ساختار و پرونده های زایمانی صورت گرفت. پیامدهای بارداری شامل مرده زایی، زایمان زودرس، سقط، PROM و LBW بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که 8.5% از واحدهای مورد پژوهش در دوران بارداری تحت خشونت فیزیکی قرار گرفته اند. زنانی که تحت خشونت فیزیکی قرار گرفته بودند بیشتر خانه دار (p<0.05) و دارای وضعیت اقتصادی ضعیف (p<0.01) بودند. همچنین این میزان با سطح تحصیلات پایین (p<0.03)، سابقه محکومیت کیفری، بیکاری (p<0.001)، اعتیاد به سیگار، مواد مخدر (p<0.001) و مصرف الکل (p<0.01) توسط همسر رابطه معنی دار داشت. ازدواج اجباری و حاملگی ناخواسته (p<0.04) نیز با افزایش میزان خشونت خانگی همراه بود. براساس نتایج مطالعه از بین کلیه پیامدهای بارداری، خشونت فیزیکی با سقط (p<0.05) و (p<0.04) PROM ارتباط معنی داری داشت.
توصیه می شود با غربالگری روتین خشونت خانگی در دوران بارداری و انجام اقدامات آموزشی، در جهت تغییر رفتار مردان، توانمند سازی زنان و اصلاح ساختارهای ناسالم فرهنگی جامعه اقدام نمود.