اسکولیوز همراه با سیرتگومیلی

همراه بودن مواردی از اسکولیوز با سیرنگومیلی در مطالعات مختلف نشان داده شده است، افتراق این نوع اسکولیوز از انواع ایدیوپاتیک مهم است زیرا در صورت نیاز ابتدا باید سیرنگومیلی را درمان کرد و در صورت عدم تشخیص سیرنگومیلی و درمان اصلاحی اسکولیوز، احتمال عوارض عصبی وجود دارد شواهد کلینیکی ورادیولوژیک مختلفی در جهت افتراق اسکولیوز ایدیوپاتیک از اسکولیوز همراه با سیرنگومیلی وجود دارد این مطالعه بعضی از این شواهد رادیولوژیک را مورد بررسی قرار داده است.
این مطالعه از نوع توصیفی و به روش گذشته نگر بر روی 38 بیمار که اسکولیوز همراه با سیرنگومیلی داشتند صورت گرفت.نمونه های پژوهش تمام بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شفا یحیائیان ازسال 1372 تا 1383 با تشخیص سیرنگومیلی و اسکولیوز بودند و برای همه بیماران رادیوگرافی روبرو و نیمرخ ایستاده (در بیمارانی که قادر به ایستادن بودند) و رادیوگرافی نشسته و یا خوابیده در بیمارانی که قادر به ایستادن نبودند انجام شد MRI بیماران نیز مطالعه شد، نوع اسکولیوز از نظر علت، محل دفورمیتی، اندازه اسکولیوز، دفورمیتی کیفوز و یا لوردوز در نمای نیمرخ محل و اندازه سیرنکس مورد مطالعه قرار گرفت. 52% بیماران دختر و 48% پسر بودند 21% اسکولیوز مادرزادی و 5/31% مننگو میلوسل و 7/2% اسکولیوز مادرزادی و مننگومیلوسل و بقیه بیماران اسکولیوز بدون علت خاصی همر اه با سیرنگومیلی داشتند سن متوسط بیماران 1/14 سال بود 7/94% بیماران کیفوز در ناحیه توراسیک داشتند در 37% بیماران که اسکولیوز توراسیک داشتند تحدب منحنی به طرف چپ و در 63% به طرف راست بود 36% بیماران سندروم ارنولد کیاری و21% چسپندگی نخاع داشتند در 4/47% سیرنکس در ناحیه گردن و 6/44% در ناحیه توراسیک و 7/2% در لومبار و در 3/5% در تمام نخاع بود. همراهی سیرنگومیلی با ضایعات سیستم عصبی مانند سندرم ارنولد کیاری شایع است در بیمارانی که با تشخیص اسکولیوز ایدیوپاتیک مراجعه می کنند و در رادیوگرافی نیمرخ هیپوکیفوز ویا لوردوز ناحیه توراسیک ندارند و یا اسکولیوز پیشرونده و یا منحنی با تحدب به طرف چپ در ناحیه توراسیک دارند باید به تشخیص اسکولیوزایدیوپاتیک شک کرد و اقدامات لازم در جهت تشخیص ضایعات احتمالی سیستم عصبی را انجام داد زیرا درصورت عدم تشخیص سیرنگومیلی و درمان جراحی احتمال عوارض عصبی وجود دارد.