مقایسه میزان بار ژنومی سایتومگالوویروس با نتایج آنتی ژنمی در گیرندگان پیوند «سلولهای خون ساز» بر حسب درجه GVHD

نقش (Graft Versus Host Disease)GVHD حاد در بروز افزایش یافته فعال شدن عفونت (Human CytoMegalo Virus)HCMV نشان داده شده است. در این مطالعه، روش ساده، سریع و کم هزینه PCR نیمه کمی در اندازه گیری بارژنومی HCMV در سلول های لکوسیت (PBL) و نمونه پلاسمای بیماران گیرنده پیوند "سلول های بنیادی خون ساز" براساس درجه GVHD بیماران بررسی گردیده است.
وجود DNA سایتومگالوویروس در 201 نمونه لکوسیت خون محیطی (PBL) و 201 نمونه پلاسما جمع آوری شده از 26 بیمار گیرنده "سلولهای خون ساز" (HCT) مورد بررسی قرار گرفت. باندهای بدست آمده از PCR 10 تا 106 مولکول در میکرولیتر از "پلاسما کلون شده" و همچنین نمونه های بالینی، با نرم افزار Lab Works تعیین دانسیته گردید و با نتایج مربوط به پلاسمید منحنی استاندارد رسم گردیده و با نتایج آزمون آنتی ژنمیای هر بیمار نیز مقایسه شد.
دامنه بار ویروسی در نمونه های PBL و پلاسما، از کمتر از 100 تا 1.3 104 اندازه گیری شد. همچنین هفت بیمار (%26)، 14 دوره مثبت شدن آنتی ژنمیا را بروز دادند که بیشترین میزان بار ویروسی (آنتی ژنمیا و ژنوم ویروسی) در بیماران مبتلا به GVHD حاد مشاهده شد. ارتباط معناداری بین میزان بار ویروسی در PBL و پلاسما (P<0.005)، و آنتی ژنمیا (P<0.0001, r:0.91) شناسایی شد. بوسیله آنالیز Receiver Operating Characteristic (ROC) تعداد 2200 نسخه ویروسی در هر میکروگرم DNA در نمونه های PBL به عنوان ارزش آستانه (Threshold value) جهت شروع درمان با گان سیکلویر تعیین گردید.
GVHD grade II-IV به عنوان عامل مساعد کننده فعال شدن عفونت HCMV و بروز بیماری ناشی از آن مطرح می باشد به همین دلیل استفاده از تست های حساس تری چون PCR کمی برای اثبات عفونت فعال که منجر به بیماری HCMV می گردد توصیه می شود.