ارزیابی عملکرد برنامه های توسعه در مورد کاهش فقر با استفاده از روش سلطه تصادفی

آیا برنامه های توسعه پس از انقلاب، وضع فقر را بهبود بخشیده است؟ این مقاله به منظور پاسخ گویی به این سئوال نگاشته شده است. شاخصهای اندازه گیری فقر معمولا نسبت به خطوط متفاوت فقر، نتایج یکسانی را دربر ندارند. بنابراین در این مقاله به منظور رفع این مشکل، روش سلطه تصادفی که دارای ویژگی های منحصر به فردی نظیر مستقل بودن تحلیل های مقایسه ای از خط فقر است، برگزیده شده و شاخصهای فقر طی برنامه های اول، دوم و سوم توسعه با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد که طی سالهای اجرای برنامه های توسعه، راهبرد مشخص کاهش فقر از سوی برنامه ریزان دنبال نشده است. آزمون معنی داری کاهش فقر در سالهای مختلف را نشان می دهد که مقادیر شاخصهای فقر، طی سالهای اجرای برنامه های توسعه، روند مشخصی در راستای کاهش آن نداشته است.