تنجیم و ستاره شناسی

علم نجوم، دانشی مبتنی بر قواعد تجربی و ریاضی است که در طول تاریخ با خرافه و گمانه زنی های غیر علمی همراه گشته است.مخالفت روایات نیز متوجه همین بخش نیز علمی آن است، بنابراین هیچ دلیلی بر حرمت بهره مندی از این دانش در راستای خبر دادن از حوادث فلکی همچون خسوف و کسوف که مبتنی بر قواعد علمی است، وجود ندارد، بلکه اگر کسی اعتقاد به تاثیر اوضاع فکلی برحوادث زمینی داشته باشد و یا آنها را کاشف از پدیده های زمینی بداند و در عین حال تاثیر و کشف آنها را مستقل از اراده الهی نشمارد، کافر شمرده نمی شود، ولی اگر حوادث فلکی را بدون اراده قاهر الهی مؤثر در پدیده های زمینی بداند، در کفر او تردیدی نیست واگر اراده خداوند را برتر از تاثیر این علل دانسته ولی با قطعیت از حوادث آینده پیش گویی کند بگونه ای که با تعالیم دینی همچون تاثیردعا و صدقه منافات داشته باشد، مرتکب فعل حرام شده است.
کی هان شناسی یا علم هیئت و یا ستاره شناسی از علوم کهن و دارای پیشینه ای تاریخی است و آثار و نشانه های علاقه ملل قدیم به این علم را می توان در تاریخ بازیافت.
کی هان شناسی همانند علومی که مبتنی بر معادلات ریاضی و اعداد و قواعد خاص آنهاست از محدوده خود، فراتر نرفته. با این حال،عناصری غریب و خارج از حیطه علم به آن راه یافته و این امر باعث آمیختگی اش با حدسیات و گمانه زنی های غیر علمی و غیب گویی ها گردیده و آن را بیشتر به فال گیری و خرافه گویی نزدیک کرده است، همانند اخبار غیب از راه دقت در اوضاع ستارگان دراوقات معین. همچنین با پاره ای اعتقادات باطل که در قلمرو این دانش نیستند آمیخته است، از قبیل اینکه افلاک و ستارگان خالق هستی اند یا به صورت استقلالی و یا به به شراکت با خداوند تبارک و تعالی در آن مؤثرند