بررسی سرواپیدمیولوژیک عفونت های آنتروویروس 70 و ویذوس کوکسالی A24 در ایران

پیام:
چکیده:
سابقه و هدف
انتروویروس (EV70) 70 و ویروس کوکساکی CA24v عوامل اتیولوژیک کونژنکتیویته حاد خونریزی دهنده (AHC) acute hemarrhagic conjunctivitis می باشند. ویروسهای مذکور در اوایل دهه 1970 میلادی به ترتیب در ژاپن و سنگاپور شناسایی و ایزوله شده اند. EV70 تاکنون مسوول دو پاندمی و بارها شیوع گسترده در جهان بوده که سبب ابتلا میلونها نفر به AHC گردیده است. ویروس کوکساکی CA24v نیز مسبب شیوع AHC به ویژه در کشورهای آسیای جنوب شرقی بوده است. علیرغم وجود گزارشات متعدد از خاورمیانه و منطقه مدیترانه در خصوص وجود EV70، از ایران اطلاعی در دست نمی باشد. این بررسی به منظور دست یابی به حضور ویروسهای مورد نظر در ایران انجام گرفت.
مواد و روش ها
تعداد 66 نمونه خون از مراجعین به بیمارستانهای فارابی و کودکان مفید جمع آوری گردید. سرم خون در شرایط استریل آماده شده و تا زمان انتقال به مرکز تحقیقات انتروویروس در بمبی، هند در برودت -20c نگهداری شد. لاینهای سلولی LLC-MK2 و HeLa جهت آزمایش برای تعیین آنتی بادی های ضد EV70 و CA24v استفاده شدند. آزمایش نوترالیزاسیون ویروس (virus nevtralization test) در میکروتیترپلیت و با استفاده از رقت های سرمی مضاعف (serial two fold dilutions) و 100TCID50 ویروس انجام گرفت. در این آزمایش بالاترین رقت سرم که توان نوترالیزه کردن ویروس را داشته باشد به عنوان تیتر آنتی بادی سرم (serum antibody titer) در نظر گرفته شد.
یافته ها
نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر دال بر وجود آنتی بادی ضد EV70 در %68 نمونه های سرم (44.66) می باشد. بر اساس گروه های سنی جوان ترین فرد)کودکی 4 ساله(دارای سروپوزیتیوپته نسبت به EV70 می باشد. در هر دو گروه زنان و مردان آنتی بادی سروپوزیتو ضد EV70 اختلاف چشمگیری را نشان نمی دهد. شایان ذکر است که تعداد 65 سرم آزمایش شده بر روی CA24v عدم وجود آنتی بادی ضد ویروس مذکور مشاهده گردید.
نتیجه گیری
این بررسی بیانگر وجود EV70 در جامعه ایرانی به ویژه در سالهای اخیر بوده است. همچنین در مطالعه انجام شده عدم حضور ویروس کوکساکی CA24v استنباط می شود. با توجه به نتایج بدست آمده تحقیقات جامع و گسترده تر در ارتباط با عفونت ویروسی AHC در ایران را خاطر نشان می سازد.
زبان:
فارسی
در صفحه:
63
لینک کوتاه:
magiran.com/p429721 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!