بیماری سلیاک در ایران

در طول دو دهه اخیر میزان تشخیص بیماری سلیاک یا انتروپاتی حساس به گلوتن در اغلب کشورهای غربی و همین طور در کشور ما سیر صعودی قابل توجهی داشته است. پیش از این دوره اغلب پزشکان تصور می کردند که بیماری سلیاک در کشور ما بسیار نادر است و این بیماری را در تشخیص افتراقی بیمارانی که علایمی از سوء جذب داشتند قرار نمی دادند. با ظهور طیف جدیدی از تستهای سرولوژیک که برای بررسی های تشخیصی اولیه بیماری سلیاک استفاده می شوند امکان تشخیص این بیماری بهتر شد. مطالعات فراوانی با استفاده از این تست ها جهت بررسی شیوع بیماری سلیاک در اغلب کشورهای اروپایی، آمریکای شمالی و جنوبی، هند و خاورمیانه انجام شد، نتایج آنها حاکی از این بوده که شیوع سلیاک در اغلب این مناطق بالا است. این یافته بر خلاف تصورات قبلی است که بیماری سلیاک را مخصوص کشورهای اروپایی، خصوصا اسکاندیناوی، می پنداشتند. در کشور ما نیز اولین مطالعات غربالگری توسط مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد و معلوم شد که شیوع این بیماری در ایران نیز بالا می باشد. نکته قابل توجه در مورد نتایج این مطالعات تظاهرات این بیماری است که محدوده به دستگاه گوارش نمی شود و شامل یک طیف وسیع از بی علامتی یا علایم خفیف گوارشی یا عصبی تا سوء تغذیه شدید می باشد. در این نوشتار سعی کرده ایم که با معرفی کارهای علمی که در زمینه بیماری سلیاک در ایران شده اهمیت توجه پزشکان و متخصصین محترم را به در نظر گرفتن این بیماری در تشخیص های افتراقی علایم مرتبط با این بیماری خاطرنشان کرده و از طرف دیگر توجه مسوولین محترم سلامت را جهت فراهم آوردن تسهیلات لازم برای دسترسی این بیماران به رژیم غذایی فاقد گلوتن جلب نماییم.